Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

лубяне́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. лубяне́е лубяне́юць
Прошлы час
м. лубяне́ў лубяне́лі
ж. лубяне́ла
н. лубяне́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лубя́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лубя́нка лубя́нкі
Р. лубя́нкі лубя́нак
Д. лубя́нцы лубя́нкам
В. лубя́нку лубя́нкі
Т. лубя́нкай
лубя́нкаю
лубя́нкамі
М. лубя́нцы лубя́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лубя́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лубя́нка
Р. Лубя́нкі
Д. Лубя́нцы
В. Лубя́нку
Т. Лубя́нкай
Лубя́нкаю
М. Лубя́нцы

лубя́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лубя́нскі лубя́нская лубя́нскае лубя́нскія
Р. лубя́нскага лубя́нскай
лубя́нскае
лубя́нскага лубя́нскіх
Д. лубя́нскаму лубя́нскай лубя́нскаму лубя́нскім
В. лубя́нскі (неадуш.)
лубя́нскага (адуш.)
лубя́нскую лубя́нскае лубя́нскія (неадуш.)
лубя́нскіх (адуш.)
Т. лубя́нскім лубя́нскай
лубя́нскаю
лубя́нскім лубя́нскімі
М. лубя́нскім лубя́нскай лубя́нскім лубя́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

лубяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лубяны́ лубяна́я лубяно́е лубяны́я
Р. лубяно́га лубяно́й
лубяно́е
лубяно́га лубяны́х
Д. лубяно́му лубяно́й лубяно́му лубяны́м
В. лубяны́ (неадуш.)
лубяно́га (адуш.)
лубяну́ю лубяно́е лубяны́я (неадуш.)
лубяны́х (адуш.)
Т. лубяны́м лубяно́й
лубяно́ю
лубяны́м лубяны́мі
М. лубяны́м лубяно́й лубяны́м лубяны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лубя́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лубя́ны
Р. Лубя́н
Лубя́наў
Д. Лубя́нам
В. Лубя́ны
Т. Лубя́намі
М. Лубя́нах

Лубяня́та

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лубяня́та
Р. Лубяня́т
Лубяня́таў
Д. Лубяня́там
В. Лубяня́та
Т. Лубяня́тамі
М. Лубяня́тах

лу́г

‘сенажаць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лу́г лугі́
Р. лу́гу луго́ў
Д. лу́гу луга́м
В. лу́г лугі́
Т. лу́гам луга́мі
М. лу́зе луга́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лу́г

‘шчолак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лу́г
Р. лу́гу
Д. лу́гу
В. лу́г
Т. лу́гам
М. лу́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лу́г

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лу́г
Р. Лу́га
Д. Лу́гу
В. Лу́г
Т. Лу́гам
М. Лу́зе