рэ́хнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рэ́хнуся |
рэ́хнемся |
| 2-я ас. |
рэ́хнешся |
рэ́хнецеся |
| 3-я ас. |
рэ́хнецца |
рэ́хнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
рэ́хнуўся |
рэ́хнуліся |
| ж. |
рэ́хнулася |
| н. |
рэ́хнулася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рэ́хніся |
рэ́хніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
рэ́хнуўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэ́хнуць
‘рэхнуць каго-небудзь, што-небудзь і па чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рэ́хну |
рэ́хнем |
| 2-я ас. |
рэ́хнеш |
рэ́хнеце |
| 3-я ас. |
рэ́хне |
рэ́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
рэ́хнуў |
рэ́хнулі |
| ж. |
рэ́хнула |
| н. |
рэ́хнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рэ́хні |
рэ́хніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
рэ́хнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэхо́граф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэхо́граф |
рэхо́графы |
| Р. |
рэхо́графа |
рэхо́графаў |
| Д. |
рэхо́графу |
рэхо́графам |
| В. |
рэхо́граф |
рэхо́графы |
| Т. |
рэхо́графам |
рэхо́графамі |
| М. |
рэхо́графе |
рэхо́графах |
Крыніцы:
piskunou2012.