рэно́нс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэно́нс |
Р. |
рэно́нсу |
Д. |
рэно́нсу |
В. |
рэно́нс |
Т. |
рэно́нсам |
М. |
рэно́нсе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рэ́нта
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рэ́нта |
рэ́нты |
Р. |
рэ́нты |
рэ́нт рэ́нтаў |
Д. |
рэ́нце |
рэ́нтам |
В. |
рэ́нту |
рэ́нты |
Т. |
рэ́нтай рэ́нтаю |
рэ́нтамі |
М. |
рэ́нце |
рэ́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэнта́бельна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
рэнта́бельна |
рэнта́бельней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэнта́бельнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэнта́бельнасць |
Р. |
рэнта́бельнасці |
Д. |
рэнта́бельнасці |
В. |
рэнта́бельнасць |
Т. |
рэнта́бельнасцю |
М. |
рэнта́бельнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэнта́бельны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэнта́бельны |
рэнта́бельная |
рэнта́бельнае |
рэнта́бельныя |
Р. |
рэнта́бельнага |
рэнта́бельнай рэнта́бельнае |
рэнта́бельнага |
рэнта́бельных |
Д. |
рэнта́бельнаму |
рэнта́бельнай |
рэнта́бельнаму |
рэнта́бельным |
В. |
рэнта́бельны (неадуш.) рэнта́бельнага (адуш.) |
рэнта́бельную |
рэнта́бельнае |
рэнта́бельныя (неадуш.) рэнта́бельных (адуш.) |
Т. |
рэнта́бельным |
рэнта́бельнай рэнта́бельнаю |
рэнта́бельным |
рэнта́бельнымі |
М. |
рэнта́бельным |
рэнта́бельнай |
рэнта́бельным |
рэнта́бельных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэнтава́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
рэнту́ю |
- |
2-я ас. |
рэнту́еш |
- |
3-я ас. |
рэнту́е |
рэнту́юць |
Прошлы час |
м. |
рэнтава́ў |
рэнтава́лі |
ж. |
рэнтава́ла |
н. |
рэнтава́ла |
Крыніцы:
sbm2012.
рэнтава́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
рэнту́ю |
- |
2-я ас. |
рэнту́еш |
- |
3-я ас. |
рэнту́е |
рэнту́юць |
Прошлы час |
м. |
рэнтава́ў |
рэнтава́лі |
ж. |
рэнтава́ла |
н. |
рэнтава́ла |
Крыніцы:
sbm2012.
рэ́нтавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэ́нтавы |
рэ́нтавая |
рэ́нтавае |
рэ́нтавыя |
Р. |
рэ́нтавага |
рэ́нтавай рэ́нтавае |
рэ́нтавага |
рэ́нтавых |
Д. |
рэ́нтаваму |
рэ́нтавай |
рэ́нтаваму |
рэ́нтавым |
В. |
рэ́нтавы (неадуш.) рэ́нтавага (адуш.) |
рэ́нтавую |
рэ́нтавае |
рэ́нтавыя (неадуш.) рэ́нтавых (адуш.) |
Т. |
рэ́нтавым |
рэ́нтавай рэ́нтаваю |
рэ́нтавым |
рэ́нтавымі |
М. |
рэ́нтавым |
рэ́нтавай |
рэ́нтавым |
рэ́нтавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.