Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

рэ́дзькавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́дзькавы рэ́дзькавая рэ́дзькавае рэ́дзькавыя
Р. рэ́дзькавага рэ́дзькавай
рэ́дзькавае
рэ́дзькавага рэ́дзькавых
Д. рэ́дзькаваму рэ́дзькавай рэ́дзькаваму рэ́дзькавым
В. рэ́дзькавы (неадуш.)
рэ́дзькавага (адуш.)
рэ́дзькавую рэ́дзькавае рэ́дзькавыя (неадуш.)
рэ́дзькавых (адуш.)
Т. рэ́дзькавым рэ́дзькавай
рэ́дзькаваю
рэ́дзькавым рэ́дзькавымі
М. рэ́дзькавым рэ́дзькавай рэ́дзькавым рэ́дзькавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Рэ́дзькаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Рэ́дзькаўшчына
Р. Рэ́дзькаўшчыны
Д. Рэ́дзькаўшчыне
В. Рэ́дзькаўшчыну
Т. Рэ́дзькаўшчынай
Рэ́дзькаўшчынаю
М. Рэ́дзькаўшчыне

Рэ́дзькі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рэ́дзькі
Р. Рэ́дзек
Рэ́дзькаў
Д. Рэ́дзькам
В. Рэ́дзькі
Т. Рэ́дзькамі
М. Рэ́дзьках

рэдзюі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэдзюі́т рэдзюі́ты
Р. рэдзюі́та рэдзюі́таў
Д. рэдзюі́ту рэдзюі́там
В. рэдзюі́т рэдзюі́ты
Т. рэдзюі́там рэдзюі́тамі
М. рэдзюі́це рэдзюі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

рэ́дка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
рэ́дка радзе́й
радчэ́й
найрадчэ́й
найрадзе́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

рэдкавало́сы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэдкавало́сы рэдкавало́сая рэдкавало́сае рэдкавало́сыя
Р. рэдкавало́сага рэдкавало́сай
рэдкавало́сае
рэдкавало́сага рэдкавало́сых
Д. рэдкавало́саму рэдкавало́сай рэдкавало́саму рэдкавало́сым
В. рэдкавало́сы (неадуш.)
рэдкавало́сага (адуш.)
рэдкавало́сую рэдкавало́сае рэдкавало́сыя (неадуш.)
рэдкавало́сых (адуш.)
Т. рэдкавало́сым рэдкавало́сай
рэдкавало́саю
рэдкавало́сым рэдкавало́сымі
М. рэдкавало́сым рэдкавало́сай рэдкавало́сым рэдкавало́сых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

рэдкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэдкава́ты рэдкава́тая рэдкава́тае рэдкава́тыя
Р. рэдкава́тага рэдкава́тай
рэдкава́тае
рэдкава́тага рэдкава́тых
Д. рэдкава́таму рэдкава́тай рэдкава́таму рэдкава́тым
В. рэдкава́ты (неадуш.)
рэдкава́тага (адуш.)
рэдкава́тую рэдкава́тае рэдкава́тыя (неадуш.)
рэдкава́тых (адуш.)
Т. рэдкава́тым рэдкава́тай
рэдкава́таю
рэдкава́тым рэдкава́тымі
М. рэдкава́тым рэдкава́тай рэдкава́тым рэдкава́тых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Рэ́дкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рэ́дкавічы
Р. Рэ́дкавіч
Рэ́дкавічаў
Д. Рэ́дкавічам
В. Рэ́дкавічы
Т. Рэ́дкавічамі
М. Рэ́дкавічах

рэдказу́бы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэдказу́бы рэдказу́бая рэдказу́бае рэдказу́быя
Р. рэдказу́бага рэдказу́бай
рэдказу́бае
рэдказу́бага рэдказу́бых
Д. рэдказу́баму рэдказу́бай рэдказу́баму рэдказу́бым
В. рэдказу́бы (неадуш.)
рэдказу́бага (адуш.)
рэдказу́бую рэдказу́бае рэдказу́быя (неадуш.)
рэдказу́бых (адуш.)
Т. рэдказу́бым рэдказу́бай
рэдказу́баю
рэдказу́бым рэдказу́бымі
М. рэдказу́бым рэдказу́бай рэдказу́бым рэдказу́бых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

рэдказяме́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. -
Н. рэдказяме́льны рэдказяме́льныя
Р. рэдказяме́льнага рэдказяме́льных
Д. рэдказяме́льнаму рэдказяме́льным
В. рэдказяме́льны (неадуш.)
рэдказяме́льнага (адуш.)
рэдказяме́льныя (неадуш.)
рэдказяме́льных (адуш.)
Т. рэдказяме́льным рэдказяме́льнымі
М. рэдказяме́льным рэдказяме́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.