ржэ́ўе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ржэ́ўе |
Р. |
ржэ́ўя |
Д. |
ржэ́ўю |
В. |
ржэ́ўе |
Т. |
ржэ́ўем |
М. |
ржэ́ўі |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ржэ́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ржэ́ўка |
Р. |
Ржэ́ўкі |
Д. |
Ржэ́ўцы |
В. |
Ржэ́ўку |
Т. |
Ржэ́ўкай Ржэ́ўкаю |
М. |
Ржэ́ўцы |
ржэ́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ржэ́ўнік |
Р. |
ржэ́ўніку |
Д. |
ржэ́ўніку |
В. |
ржэ́ўнік |
Т. |
ржэ́ўнікам |
М. |
ржэ́ўніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ржэ́ўнікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ржэ́ўнікавы |
ржэ́ўнікавая |
ржэ́ўнікавае |
ржэ́ўнікавыя |
Р. |
ржэ́ўнікавага |
ржэ́ўнікавай ржэ́ўнікавае |
ржэ́ўнікавага |
ржэ́ўнікавых |
Д. |
ржэ́ўнікаваму |
ржэ́ўнікавай |
ржэ́ўнікаваму |
ржэ́ўнікавым |
В. |
ржэ́ўнікавы (неадуш.) ржэ́ўнікавага (адуш.) |
ржэ́ўнікавую |
ржэ́ўнікавае |
ржэ́ўнікавыя (неадуш.) ржэ́ўнікавых (адуш.) |
Т. |
ржэ́ўнікавым |
ржэ́ўнікавай ржэ́ўнікаваю |
ржэ́ўнікавым |
ржэ́ўнікавымі |
М. |
ржэ́ўнікавым |
ржэ́ўнікавай |
ржэ́ўнікавым |
ржэ́ўнікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
ржэ́ўніна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ржэ́ўніна |
Р. |
ржэ́ўніны |
Д. |
ржэ́ўніне |
В. |
ржэ́ўніну |
Т. |
ржэ́ўнінай ржэ́ўнінаю |
М. |
ржэ́ўніне |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.