Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

лыкадзё́р

‘той, хто дзярэ лыка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лыкадзё́р лыкадзё́ры
Р. лыкадзё́ра лыкадзё́раў
Д. лыкадзё́ру лыкадзё́рам
В. лыкадзё́ра лыкадзё́раў
Т. лыкадзё́рам лыкадзё́рамі
М. лыкадзё́ры лыкадзё́рах

Крыніцы: piskunou2012.

лы́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. лы́канне
Р. лы́кання
Д. лы́канню
В. лы́канне
Т. лы́каннем
М. лы́канні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лы́каць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. лы́каю лы́каем
2-я ас. лы́каеш лы́каеце
3-я ас. лы́кае лы́каюць
Прошлы час
м. лы́каў лы́калі
ж. лы́кала
н. лы́кала
Загадны лад
2-я ас. лы́кай лы́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час лы́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лы́кінка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лы́кінка
Р. Лы́кінкі
Д. Лы́кінцы
В. Лы́кінку
Т. Лы́кінкай
Лы́кінкаю
М. Лы́кінцы

лы́кнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. лы́кну лы́кнем
2-я ас. лы́кнеш лы́кнеце
3-я ас. лы́кне лы́кнуць
Прошлы час
м. лы́кнуў лы́кнулі
ж. лы́кнула
н. лы́кнула
Загадны лад
2-я ас. лы́кні лы́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час лы́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лы́кус

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лы́кус лы́кусы
Р. лы́куса лы́кусаў
Д. лы́кусу лы́кусам
В. лы́куса лы́кусаў
Т. лы́кусам лы́кусамі
М. лы́кусе лы́кусах

Крыніцы: piskunou2012.

лык-мы́к

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

Лыло́йці

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лыло́йці
Р. Лыло́йцяў
Д. Лыло́йцям
В. Лыло́йці
Т. Лыло́йцямі
М. Лыло́йцях

лыло́йцінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лыло́йцінскі лыло́йцінская лыло́йцінскае лыло́йцінскія
Р. лыло́йцінскага лыло́йцінскай
лыло́йцінскае
лыло́йцінскага лыло́йцінскіх
Д. лыло́йцінскаму лыло́йцінскай лыло́йцінскаму лыло́йцінскім
В. лыло́йцінскі (неадуш.)
лыло́йцінскага (адуш.)
лыло́йцінскую лыло́йцінскае лыло́йцінскія (неадуш.)
лыло́йцінскіх (адуш.)
Т. лыло́йцінскім лыло́йцінскай
лыло́йцінскаю
лыло́йцінскім лыло́йцінскімі
М. лыло́йцінскім лыло́йцінскай лыло́йцінскім лыло́йцінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Лы́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лы́наўка
Р. Лы́наўкі
Д. Лы́наўцы
В. Лы́наўку
Т. Лы́наўкай
Лы́наўкаю
М. Лы́наўцы