Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

жураўлі́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	жураўлі́ны	жураўлі́ная	жураўлі́нае	жураўлі́ныя
Р.	жураўлі́нага	жураўлі́най жураўлі́нае	жураўлі́нага	жураўлі́ных
Д.	жураўлі́наму	жураўлі́най	жураўлі́наму	жураўлі́ным
В.	жураўлі́ны (неадуш.) жураўлі́нага (адуш.)	жураўлі́ную	жураўлі́нае	жураўлі́ныя (неадуш.) жураўлі́ных (адуш.)
Т.	жураўлі́ным	жураўлі́най жураўлі́наю	жураўлі́ным	жураўлі́нымі
М.	жураўлі́ным	жураўлі́най	жураўлі́ным	жураўлі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жураўлі́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

жураўлянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

Іншыя варыянты: жураўляня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жураўляня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

Іншыя варыянты: жураўлянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Жу́раўна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Жураўнё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Жура́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

жу́раць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

журба́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

журбава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum