Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
гдёжзклнрсц

бяро́зава-хваёвы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяро́зава-хваёвы бяро́зава-хваёвая бяро́зава-хваёвае бяро́зава-хваёвыя
Р. бяро́зава-хваёвага бяро́зава-хваёвай
бяро́зава-хваёвае		 бяро́зава-хваёвага бяро́зава-хваёвых
Д. бяро́зава-хваёваму бяро́зава-хваёвай бяро́зава-хваёваму бяро́зава-хваёвым
В. бяро́зава-хваёвы (неадуш.)
бяро́зава-хваёвага (адуш.)		 бяро́зава-хваёвую бяро́зава-хваёвае бяро́зава-хваёвыя (неадуш.)
бяро́зава-хваёвых (адуш.)
Т. бяро́зава-хваёвым бяро́зава-хваёвай
бяро́зава-хваёваю		 бяро́зава-хваёвым бяро́зава-хваёвымі
М. бяро́зава-хваёвым бяро́зава-хваёвай бяро́зава-хваёвым бяро́зава-хваёвых

Крыніцы: piskunou2012.

Бяро́завец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бяро́завец
Р. Бяро́заўца
Д. Бяро́заўцу
В. Бяро́завец
Т. Бяро́заўцам
М. Бяро́заўцы

бяро́завік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бяро́завік
Р. бяро́завіку
Д. бяро́завіку
В. бяро́завік
Т. бяро́завікам
М. бяро́завіку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бяро́завікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бяро́завікі
Р. Бяро́завікаў
Д. Бяро́завікам
В. Бяро́завікі
Т. Бяро́завікамі
М. Бяро́завіках

Бяро́завіца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бяро́завіца
Р. Бяро́завіцы
Д. Бяро́завіцы
В. Бяро́завіцу
Т. Бяро́завіцай
Бяро́завіцаю
М. Бяро́завіцы

бяро́завіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяро́завіцкі бяро́завіцкая бяро́завіцкае бяро́завіцкія
Р. бяро́завіцкага бяро́завіцкай
бяро́завіцкае		 бяро́завіцкага бяро́завіцкіх
Д. бяро́завіцкаму бяро́завіцкай бяро́завіцкаму бяро́завіцкім
В. бяро́завіцкі (неадуш.)
бяро́завіцкага (адуш.)		 бяро́завіцкую бяро́завіцкае бяро́завіцкія (неадуш.)
бяро́завіцкіх (адуш.)
Т. бяро́завіцкім бяро́завіцкай
бяро́завіцкаю		 бяро́завіцкім бяро́завіцкімі
М. бяро́завіцкім бяро́завіцкай бяро́завіцкім бяро́завіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Бяро́завічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бяро́завічы
Р. Бяро́завіч
Бяро́завічаў
Д. Бяро́завічам
В. Бяро́завічы
Т. Бяро́завічамі
М. Бяро́завічах

бяро́завы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяро́завы бяро́завая бяро́завае бяро́завыя
Р. бяро́завага бяро́завай
бяро́завае		 бяро́завага бяро́завых
Д. бяро́заваму бяро́завай бяро́заваму бяро́завым
В. бяро́завы (неадуш.)
бяро́завага (адуш.)		 бяро́завую бяро́завае бяро́завыя (неадуш.)
бяро́завых (адуш.)
Т. бяро́завым бяро́завай
бяро́заваю		 бяро́завым бяро́завымі
М. бяро́завым бяро́завай бяро́завым бяро́завых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бяро́завы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Бяро́завы
Р. Бяро́завага
Д. Бяро́заваму
В. Бяро́завы
Т. Бяро́завым
М. Бяро́завым

бяро́завыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. бяро́завыя
Р. бяро́завых
Д. бяро́завым
В. бяро́завыя
Т. бяро́завымі
М. бяро́завых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.