бе́раг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бе́раг |
берагі́ |
| Р. |
бе́рага |
бераго́ў |
| Д. |
бе́рагу |
берага́м |
| В. |
бе́раг |
берагі́ |
| Т. |
бе́рагам |
берага́мі |
| М. |
бе́разе |
берага́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
берагаві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
берагаві́на |
берагаві́ны |
| Р. |
берагаві́ны |
берагаві́н |
| Д. |
берагаві́не |
берагаві́нам |
| В. |
берагаві́ну |
берагаві́ны |
| Т. |
берагаві́най берагаві́наю |
берагаві́намі |
| М. |
берагаві́не |
берагаві́нах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
берагаву́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
берагаву́шка |
берагаву́шкі |
| Р. |
берагаву́шкі |
берагаву́шак |
| Д. |
берагаву́шцы |
берагаву́шкам |
| В. |
берагаву́шку |
берагаву́шкі |
| Т. |
берагаву́шкай берагаву́шкаю |
берагаву́шкамі |
| М. |
берагаву́шцы |
берагаву́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
берагавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
берагавы́ |
берагава́я |
берагаво́е |
берагавы́я |
| Р. |
берагаво́га |
берагаво́й берагаво́е |
берагаво́га |
берагавы́х |
| Д. |
берагаво́му |
берагаво́й |
берагаво́му |
берагавы́м |
| В. |
берагавы́ (неадуш.) берагаво́га (адуш.) |
берагаву́ю |
берагаво́е |
берагавы́я (неадуш.) берагавы́х (адуш.) |
| Т. |
берагавы́м |
берагаво́й берагаво́ю |
берагавы́м |
берагавы́мі |
| М. |
берагавы́м |
берагаво́й |
берагавы́м |
берагавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Берагавы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| м. |
| Н. |
Берагавы́ |
| Р. |
Берагаво́га |
| Д. |
Берагаво́му |
| В. |
Берагавы́ |
| Т. |
Берагавы́м |
| М. |
Берагавы́м |
берагаўмацава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
берагаўмацава́нне |
берагаўмацава́нні |
| Р. |
берагаўмацава́ння |
берагаўмацава́нняў |
| Д. |
берагаўмацава́нню |
берагаўмацава́нням |
| В. |
берагаўмацава́нне |
берагаўмацава́нні |
| Т. |
берагаўмацава́ннем |
берагаўмацава́ннямі |
| М. |
берагаўмацава́нні |
берагаўмацава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Бераго́ўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Бераго́ўцы |
| Р. |
Бераго́ўцаў |
| Д. |
Бераго́ўцам |
| В. |
Бераго́ўцы |
| Т. |
Бераго́ўцамі |
| М. |
Бераго́ўцах |
берагу́лька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
берагу́лька |
берагу́лькі |
| Р. |
берагу́лькі |
берагу́лек |
| Д. |
берагу́льцы |
берагу́лькам |
| В. |
берагу́льку |
берагу́лек |
| Т. |
берагу́лькай берагу́лькаю |
берагу́лькамі |
| М. |
берагу́льцы |
берагу́льках |
Крыніцы:
piskunou2012.