ліхама́ніць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ліхама́ню |
ліхама́нім |
| 2-я ас. |
ліхама́ніш |
ліхама́ніце |
| 3-я ас. |
ліхама́ніць |
ліхама́няць |
| Прошлы час |
| м. |
ліхама́ніў |
ліхама́нілі |
| ж. |
ліхама́ніла |
| н. |
ліхама́ніла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ліхама́нячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ліхама́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ліхама́нка |
| Р. |
ліхама́нкі |
| Д. |
ліхама́нцы |
| В. |
ліхама́нку |
| Т. |
ліхама́нкай ліхама́нкаю |
| М. |
ліхама́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ліхама́нкава
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| ліхама́нкава |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ліхама́нкавасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ліхама́нкавасць |
| Р. |
ліхама́нкавасці |
| Д. |
ліхама́нкавасці |
| В. |
ліхама́нкавасць |
| Т. |
ліхама́нкавасцю |
| М. |
ліхама́нкавасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ліхама́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ліхама́нкавы |
ліхама́нкавая |
ліхама́нкавае |
ліхама́нкавыя |
| Р. |
ліхама́нкавага |
ліхама́нкавай ліхама́нкавае |
ліхама́нкавага |
ліхама́нкавых |
| Д. |
ліхама́нкаваму |
ліхама́нкавай |
ліхама́нкаваму |
ліхама́нкавым |
| В. |
ліхама́нкавы (неадуш.) ліхама́нкавага (адуш.) |
ліхама́нкавую |
ліхама́нкавае |
ліхама́нкавыя (неадуш.) ліхама́нкавых (адуш.) |
| Т. |
ліхама́нкавым |
ліхама́нкавай ліхама́нкаваю |
ліхама́нкавым |
ліхама́нкавымі |
| М. |
ліхама́нкавым |
ліхама́нкавай |
ліхама́нкавым |
ліхама́нкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ліхамы́сласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ліхамы́сласць |
| Р. |
ліхамы́сласці |
| Д. |
ліхамы́сласці |
| В. |
ліхамы́сласць |
| Т. |
ліхамы́сласцю |
| М. |
ліхамы́сласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ліхамы́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ліхамы́снік |
ліхамы́снікі |
| Р. |
ліхамы́сніка |
ліхамы́снікаў |
| Д. |
ліхамы́сніку |
ліхамы́снікам |
| В. |
ліхамы́сніка |
ліхамы́снікаў |
| Т. |
ліхамы́снікам |
ліхамы́снікамі |
| М. |
ліхамы́сніку |
ліхамы́сніках |
Крыніцы:
piskunou2012.