белетры́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
белетры́стка |
белетры́сткі |
| Р. |
белетры́сткі |
белетры́стак |
| Д. |
белетры́стцы |
белетры́сткам |
| В. |
белетры́стку |
белетры́стак |
| Т. |
белетры́сткай белетры́сткаю |
белетры́сткамі |
| М. |
белетры́стцы |
белетры́стках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
белетры́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
белетры́стыка |
| Р. |
белетры́стыкі |
| Д. |
белетры́стыцы |
| В. |
белетры́стыку |
| Т. |
белетры́стыкай белетры́стыкаю |
| М. |
белетры́стыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
белетрысты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| белетрысты́чна |
- |
- |
белетрысты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
белетрысты́чнасць |
| Р. |
белетрысты́чнасці |
| Д. |
белетрысты́чнасці |
| В. |
белетрысты́чнасць |
| Т. |
белетрысты́чнасцю |
| М. |
белетрысты́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
белетрысты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
белетрысты́чны |
белетрысты́чная |
белетрысты́чнае |
белетрысты́чныя |
| Р. |
белетрысты́чнага |
белетрысты́чнай белетрысты́чнае |
белетрысты́чнага |
белетрысты́чных |
| Д. |
белетрысты́чнаму |
белетрысты́чнай |
белетрысты́чнаму |
белетрысты́чным |
| В. |
белетрысты́чны (неадуш.) белетрысты́чнага (адуш.) |
белетрысты́чную |
белетрысты́чнае |
белетрысты́чныя (неадуш.) белетрысты́чных (адуш.) |
| Т. |
белетрысты́чным |
белетрысты́чнай белетрысты́чнаю |
белетрысты́чным |
белетрысты́чнымі |
| М. |
белетрысты́чным |
белетрысты́чнай |
белетрысты́чным |
белетрысты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Бе́леўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Бе́леўцы |
| Р. |
Бе́леўцаў |
| Д. |
Бе́леўцам |
| В. |
Бе́леўцы |
| Т. |
Бе́леўцамі |
| М. |
Бе́леўцах |
бе́лі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
бе́лі |
| Р. |
бе́ляў |
| Д. |
бе́лям |
| В. |
бе́лі |
| Т. |
бе́лямі |
| М. |
бе́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бе́ліва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бе́ліва |
| Р. |
бе́ліва |
| Д. |
бе́ліву |
| В. |
бе́ліва |
| Т. |
бе́лівам |
| М. |
бе́ліве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Белі́з
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Белі́з |
| Р. |
Белі́за |
| Д. |
Белі́зу |
| В. |
Белі́з |
| Т. |
Белі́зам |
| М. |
Белі́зе |
белізна́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
белізна́ |
| Р. |
белізны́ |
| Д. |
белізне́ |
| В. |
белізну́ |
| Т. |
белізно́й белізно́ю |
| М. |
белізне́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.