Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

Лажо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лажо́к
Р. Лажка́
Д. Лажку́
В. Лажо́к
Т. Лажко́м
М. Лажку́

лажы́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. лажу́ся лажы́мся
2-я ас. лажы́шся лажыце́ся
3-я ас. лажы́цца лажа́цца
Прошлы час
м. лажы́ўся лажы́ліся
ж. лажы́лася
н. лажы́лася
Загадны лад
2-я ас. лажы́ся лажы́цеся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лажы́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. лажу́ ло́жым
2-я ас. ло́жыш ло́жыце
3-я ас. ло́жыць ло́жаць
Прошлы час
м. лажы́ў лажы́лі
ж. лажы́ла
н. лажы́ла
Загадны лад
2-я ас. лажы́ лажы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ло́жачы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

лажэ́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лажэ́чнік лажэ́чнікі
Р. лажэ́чніка лажэ́чнікаў
Д. лажэ́чніку лажэ́чнікам
В. лажэ́чнік лажэ́чнікі
Т. лажэ́чнікам лажэ́чнікамі
М. лажэ́чніку лажэ́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

ла́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ла́з ла́зы
Р. ла́за ла́заў
Д. ла́зу ла́зам
В. ла́з ла́зы
Т. ла́зам ла́замі
М. ла́зе ла́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лаза́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. лаза́
Р. лазы́
Д. лазе́
В. лазу́
Т. лазо́й
лазо́ю
М. лазе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лазава́тка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лазава́тка
Р. Лазава́ткі
Д. Лазава́тцы
В. Лазава́тку
Т. Лазава́ткай
Лазава́ткаю
М. Лазава́тцы

Лазаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лазаве́ц
Р. Лазаўца́
Д. Лазаўцу́
В. Лазаве́ц
Т. Лазаўцо́м
М. Лазаўцы́

лазаві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лазаві́к лазавікі́
Р. лазавіка́ лазавіко́ў
Д. лазавіку́ лазавіка́м
В. лазаві́к лазавікі́
Т. лазавіко́м лазавіка́мі
М. лазавіку́ лазавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Лазаві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лазаві́чы
Р. Лазаві́ч
Лазаві́чаў
Д. Лазаві́чам
В. Лазаві́чы
Т. Лазаві́чамі
М. Лазаві́чах