Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёжзілоруыэюя’

беларусі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. беларусі́зм беларусі́змы
Р. беларусі́зма беларусі́змаў
Д. беларусі́зму беларусі́змам
В. беларусі́зм беларусі́змы
Т. беларусі́змам беларусі́змамі
М. беларусі́зме беларусі́змах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

беларусі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. беларусі́ст беларусі́сты
Р. беларусі́ста беларусі́стаў
Д. беларусі́сту беларусі́стам
В. беларусі́ста беларусі́стаў
Т. беларусі́стам беларусі́стамі
М. беларусі́сце беларусі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

беларусі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. беларусі́стка беларусі́сткі
Р. беларусі́сткі беларусі́стак
Д. беларусі́стцы беларусі́сткам
В. беларусі́стку беларусі́стак
Т. беларусі́сткай
беларусі́сткаю		 беларусі́сткамі
М. беларусі́стцы беларусі́стках

Крыніцы: piskunou2012.

беларусі́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. беларусі́стыка
Р. беларусі́стыкі
Д. беларусі́стыцы
В. беларусі́стыку
Т. беларусі́стыкай
беларусі́стыкаю
М. беларусі́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

белару́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. белару́ска белару́скі
Р. белару́скі белару́сак
Д. белару́сцы белару́скам
В. белару́ску белару́сак
Т. белару́скай
белару́скаю		 белару́скамі
М. белару́сцы белару́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

беларускамо́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. беларускамо́ўе
Р. беларускамо́ўя
Д. беларускамо́ўю
В. беларускамо́ўе
Т. беларускамо́ўем
М. беларускамо́ўі

Крыніцы: piskunou2012.

беларускамо́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
беларускамо́ўна - -

беларускамо́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. беларускамо́ўнасць
Р. беларускамо́ўнасці
Д. беларускамо́ўнасці
В. беларускамо́ўнасць
Т. беларускамо́ўнасцю
М. беларускамо́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

беларускамо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беларускамо́ўны беларускамо́ўная беларускамо́ўнае беларускамо́ўныя
Р. беларускамо́ўнага беларускамо́ўнай
беларускамо́ўнае		 беларускамо́ўнага беларускамо́ўных
Д. беларускамо́ўнаму беларускамо́ўнай беларускамо́ўнаму беларускамо́ўным
В. беларускамо́ўны (неадуш.)
беларускамо́ўнага (адуш.)		 беларускамо́ўную беларускамо́ўнае беларускамо́ўныя (неадуш.)
беларускамо́ўных (адуш.)
Т. беларускамо́ўным беларускамо́ўнай
беларускамо́ўнаю		 беларускамо́ўным беларускамо́ўнымі
М. беларускамо́ўным беларускамо́ўнай беларускамо́ўным беларускамо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

белару́скасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. белару́скасць
Р. белару́скасці
Д. белару́скасці
В. белару́скасць
Т. белару́скасцю
М. белару́скасці

Крыніцы: piskunou2012.