Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя

іша́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іша́чы іша́чая іша́чае іша́чыя
Р. іша́чага іша́чай
іша́чае		 іша́чага іша́чых
Д. іша́чаму іша́чай іша́чаму іша́чым
В. іша́чы (неадуш.)
іша́чага (адуш.)		 іша́чую іша́чае іша́чыя (неадуш.)
іша́чых (адуш.)
Т. іша́чым іша́чай
іша́чаю		 іша́чым іша́чымі
М. іша́чым іша́чай іша́чым іша́чых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

іша́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іша́чы іша́чая іша́чае іша́чыя
Р. іша́чага іша́чай
іша́чае		 іша́чага іша́чых
Д. іша́чаму іша́чай іша́чаму іша́чым
В. іша́чы (неадуш.)
іша́чага (адуш.)		 іша́чую іша́чае іша́чыя (неадуш.)
іша́чых (адуш.)
Т. іша́чым іша́чай
іша́чаю		 іша́чым іша́чымі
М. іша́чым іша́чай іша́чым іша́чых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

іша́чыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. іша́чу іша́чым
2-я ас. іша́чыш іша́чыце
3-я ас. іша́чыць іша́чаць
Прошлы час
м. іша́чыў іша́чылі
ж. іша́чыла
н. іша́чыла
Загадны лад
2-я ас. іша́ч іша́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час іша́чачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

І́шкалдзь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. І́шкалдзь
Р. І́шкалдзі
Д. І́шкалдзі
В. І́шкалдзь
Т. І́шкалдзю
М. І́шкалдзі

ішуры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ішуры́я
Р. ішуры́і
Д. ішуры́і
В. ішуры́ю
Т. ішуры́яй
ішуры́яю
М. ішуры́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ішха́н

‘рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ішха́н ішха́ны
Р. ішха́на ішха́наў
Д. ішха́ну ішха́нам
В. ішха́на ішха́наў
Т. ішха́нам ішха́намі
М. ішха́не ішха́нах

Крыніцы: piskunou2012.

І́шчална

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. І́шчална
Р. І́шчалны
Д. І́шчалне
В. І́шчалну
Т. І́шчалнай
І́шчалнаю
М. І́шчалне

Ішчальня́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ішчальня́ны
Р. Ішчальня́н
Ішчальня́наў
Д. Ішчальня́нам
В. Ішчальня́ны
Т. Ішчальня́намі
М. Ішчальня́нах

ішы́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ішы́мскі ішы́мская ішы́мскае ішы́мскія
Р. ішы́мскага ішы́мскай
ішы́мскае		 ішы́мскага ішы́мскіх
Д. ішы́мскаму ішы́мскай ішы́мскаму ішы́мскім
В. ішы́мскі (неадуш.)
ішы́мскага (адуш.)		 ішы́мскую ішы́мскае ішы́мскія (неадуш.)
ішы́мскіх (адуш.)
Т. ішы́мскім ішы́мскай
ішы́мскаю		 ішы́мскім ішы́мскімі
М. ішы́мскім ішы́мскай ішы́мскім ішы́мскіх

Крыніцы: piskunou2012.

і́шыяс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. і́шыяс
Р. і́шыясу
Д. і́шыясу
В. і́шыяс
Т. і́шыясам
М. і́шыясе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.