Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя

Іўні́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Іўні́к
Р. Іўніка́
Д. Іўніку́
В. Іўні́к
Т. Іўніко́м
М. Іўніку́

іўры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. іўры́т
Р. іўры́та
Д. іўры́ту
В. іўры́т
Т. іўры́там
М. іўры́це

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

іўры́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іўры́цкі іўры́цкая іўры́цкае іўры́цкія
Р. іўры́цкага іўры́цкай
іўры́цкае		 іўры́цкага іўры́цкіх
Д. іўры́цкаму іўры́цкай іўры́цкаму іўры́цкім
В. іўры́цкі (неадуш.)
іўры́цкага (адуш.)		 іўры́цкую іўры́цкае іўры́цкія (неадуш.)
іўры́цкіх (адуш.)
Т. іўры́цкім іўры́цкай
іўры́цкаю		 іўры́цкім іўры́цкімі
М. іўры́цкім іўры́цкай іўры́цкім іўры́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

і́х

займеннік, прыналежны, безасабовы

Крыніцы: piskunou2012.

і́хкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. і́хкаю і́хкаем
2-я ас. і́хкаеш і́хкаеце
3-я ас. і́хкае і́хкаюць
Прошлы час
м. і́хкаў і́хкалі
ж. і́хкала
н. і́хкала
Загадны лад
2-я ас. і́хкай і́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час і́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

іхнало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. іхнало́гія
Р. іхнало́гіі
Д. іхнало́гіі
В. іхнало́гію
Т. іхнало́гіяй
іхнало́гіяю
М. іхнало́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

іхнеўмо́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іхнеўмо́н іхнеўмо́ны
Р. іхнеўмо́на іхнеўмо́наў
Д. іхнеўмо́ну іхнеўмо́нам
В. іхнеўмо́на іхнеўмо́наў
Т. іхнеўмо́нам іхнеўмо́намі
М. іхнеўмо́не іхнеўмо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

і́хні

займеннік, прыналежны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́хні і́хняя і́хняе і́хнія
Р. і́хняга і́хняй
і́хняе		 і́хняга і́хніх
Д. і́хняму і́хняй і́хняму і́хнім
В. і́хні (неадуш.)
і́хняга (адуш.)		 і́хнюю і́хняе і́хнія
Т. і́хнім і́хняй
і́хняю		 і́хнім і́хнімі
М. і́хнім і́хняй і́хнім і́хніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

і́хны

займеннік, прыналежны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́хны і́хная і́хнае і́хныя
Р. і́хнага і́хнай
і́хнае		 і́хнага і́хных
Д. і́хнаму і́хнай і́хнаму і́хным
В. і́хны (неадуш.)
і́хнага (адуш.)		 і́хную і́хнае і́хныя
Т. і́хным і́хнай
і́хнаю		 і́хным і́хнымі
М. і́хным і́хнай і́хным і́хных

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

іхра́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іхра́м іхра́мы
Р. іхра́ма іхра́маў
Д. іхра́му іхра́мам
В. іхра́м іхра́мы
Т. іхра́мам іхра́мамі
М. іхра́ме іхра́мах

Крыніцы: piskunou2012.