іані́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
іані́тавы |
іані́тавая |
іані́тавае |
іані́тавыя |
Р. |
іані́тавага |
іані́тавай іані́тавае |
іані́тавага |
іані́тавых |
Д. |
іані́таваму |
іані́тавай |
іані́таваму |
іані́тавым |
В. |
іані́тавы (неадуш.) іані́тавага (адуш.) |
іані́тавую |
іані́тавае |
іані́тавыя (неадуш.) іані́тавых (адуш.) |
Т. |
іані́тавым |
іані́тавай іані́таваю |
іані́тавым |
іані́тавымі |
М. |
іані́тавым |
іані́тавай |
іані́тавым |
іані́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
іані́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
іані́тны |
іані́тная |
іані́тнае |
іані́тныя |
Р. |
іані́тнага |
іані́тнай іані́тнае |
іані́тнага |
іані́тных |
Д. |
іані́тнаму |
іані́тнай |
іані́тнаму |
іані́тным |
В. |
іані́тны (неадуш.) іані́тнага (адуш.) |
іані́тную |
іані́тнае |
іані́тныя (неадуш.) іані́тных (адуш.) |
Т. |
іані́тным |
іані́тнай іані́тнаю |
іані́тным |
іані́тнымі |
М. |
іані́тным |
іані́тнай |
іані́тным |
іані́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
іані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
іані́чны |
іані́чная |
іані́чнае |
іані́чныя |
Р. |
іані́чнага |
іані́чнай іані́чнае |
іані́чнага |
іані́чных |
Д. |
іані́чнаму |
іані́чнай |
іані́чнаму |
іані́чным |
В. |
іані́чны (неадуш.) іані́чнага (адуш.) |
іані́чную |
іані́чнае |
іані́чныя (неадуш.) іані́чных (адуш.) |
Т. |
іані́чным |
іані́чнай іані́чнаю |
іані́чным |
іані́чнымі |
М. |
іані́чным |
іані́чнай |
іані́чным |
іані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
іано́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іано́л |
іано́лы |
Р. |
іано́лу |
іано́лаў |
Д. |
іано́лу |
іано́лам |
В. |
іано́л |
іано́лы |
Т. |
іано́лам |
іано́ламі |
М. |
іано́ле |
іано́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
іарда́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іарда́нец |
іарда́нцы |
Р. |
іарда́нца |
іарда́нцаў |
Д. |
іарда́нцу |
іарда́нцам |
В. |
іарда́нца |
іарда́нцаў |
Т. |
іарда́нцам |
іарда́нцамі |
М. |
іарда́нцу |
іарда́нцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
іарда́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іарда́нка |
іарда́нкі |
Р. |
іарда́нкі |
іарда́нак |
Д. |
іарда́нцы |
іарда́нкам |
В. |
іарда́нку |
іарда́нак |
Т. |
іарда́нкай іарда́нкаю |
іарда́нкамі |
М. |
іарда́нцы |
іарда́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
іарда́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
іарда́нскі |
іарда́нская |
іарда́нскае |
іарда́нскія |
Р. |
іарда́нскага |
іарда́нскай іарда́нскае |
іарда́нскага |
іарда́нскіх |
Д. |
іарда́нскаму |
іарда́нскай |
іарда́нскаму |
іарда́нскім |
В. |
іарда́нскі (неадуш.) іарда́нскага (адуш.) |
іарда́нскую |
іарда́нскае |
іарда́нскія (неадуш.) іарда́нскіх (адуш.) |
Т. |
іарда́нскім |
іарда́нскай іарда́нскаю |
іарда́нскім |
іарда́нскімі |
М. |
іарда́нскім |
іарда́нскай |
іарда́нскім |
іарда́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Іасафа́т
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Іасафа́т |
Іасафа́ты |
Р. |
Іасафата |
Іасафа́таў |
Д. |
Іасафату |
Іасафа́там |
В. |
Іасафата |
Іасафа́таў |
Т. |
Іасафатам |
Іасафа́тамі |
М. |
Іасафаце |
Іасафа́тах |
іахімбі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
іахімбі́н |
Р. |
іахімбі́ну |
Д. |
іахімбі́ну |
В. |
іахімбі́н |
Т. |
іахімбі́нам |
М. |
іахімбі́не |
Крыніцы:
piskunou2012.