Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

чму́т

‘дурман’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чму́т
Р. чму́ту
Д. чму́ту
В. чму́т
Т. чму́там
М. чму́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чму́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чму́та чму́ты
Р. чму́ты чму́т
Д. чму́це чму́там
В. чму́ту чму́ты
Т. чму́тай
чму́таю
чму́тамі
М. чму́це чму́тах

Крыніцы: piskunou2012.

чму́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чму́тны чму́тная чму́тнае чму́тныя
Р. чму́тнага чму́тнай
чму́тнае
чму́тнага чму́тных
Д. чму́тнаму чму́тнай чму́тнаму чму́тным
В. чму́тны (неадуш.)
чму́тнага (адуш.)
чму́тную чму́тнае чму́тныя (неадуш.)
чму́тных (адуш.)
Т. чму́тным чму́тнай
чму́тнаю
чму́тным чму́тнымі
М. чму́тным чму́тнай чму́тным чму́тных

Крыніцы: piskunou2012.

чмуці́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чмучу́ чму́цім
2-я ас. чму́ціш чму́ціце
3-я ас. чму́ціць чму́цяць
Прошлы час
м. чмуці́ў чмуці́лі
ж. чмуці́ла
н. чмуці́ла
Загадны лад
2-я ас. чмуці́ чмуці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час чму́цячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чмучэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чмучэ́нне
Р. чмучэ́ння
Д. чмучэ́нню
В. чмучэ́нне
Т. чмучэ́ннем
М. чмучэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

чмы́х

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

чмы́ханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чмы́ханне
Р. чмы́хання
Д. чмы́ханню
В. чмы́ханне
Т. чмы́ханнем
М. чмы́ханні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чмы́ханнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чмы́ханнік чмы́ханнікі
Р. чмы́ханніка чмы́ханнікаў
Д. чмы́ханніку чмы́ханнікам
В. чмы́ханніка чмы́ханнікаў
Т. чмы́ханнікам чмы́ханнікамі
М. чмы́ханніку чмы́ханніках

Крыніцы: piskunou2012.

чмы́ханніца

‘жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чмы́ханніца чмы́ханніцы
Р. чмы́ханніцы чмы́ханніц
Д. чмы́ханніцы чмы́ханніцам
В. чмы́ханніцу чмы́ханніц
Т. чмы́ханніцай
чмы́ханніцаю
чмы́ханніцамі
М. чмы́ханніцы чмы́ханніцах

Крыніцы: piskunou2012.

чмы́ханніца

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чмы́ханніца чмы́ханніцы
Р. чмы́ханніцы чмы́ханніц
Д. чмы́ханніцы чмы́ханніцам
В. чмы́ханніцу чмы́ханніц
Т. чмы́ханніцай
чмы́ханніцаю
чмы́ханніцамі
М. чмы́ханніцы чмы́ханніцах

Крыніцы: piskunou2012.