Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзклнотуфыэ
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

рэ́чыўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
рэ́чыўна - -

рэ́чыўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. рэ́чыўнасць
Р. рэ́чыўнасці
Д. рэ́чыўнасці
В. рэ́чыўнасць
Т. рэ́чыўнасцю
М. рэ́чыўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэ́чыўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́чыўны рэ́чыўная рэ́чыўнае рэ́чыўныя
Р. рэ́чыўнага рэ́чыўнай
рэ́чыўнае		 рэ́чыўнага рэ́чыўных
Д. рэ́чыўнаму рэ́чыўнай рэ́чыўнаму рэ́чыўным
В. рэ́чыўны (неадуш.)
рэ́чыўнага (адуш.)		 рэ́чыўную рэ́чыўнае рэ́чыўныя (неадуш.)
рэ́чыўных (адуш.)
Т. рэ́чыўным рэ́чыўнай
рэ́чыўнаю		 рэ́чыўным рэ́чыўнымі
М. рэ́чыўным рэ́чыўнай рэ́чыўным рэ́чыўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Рэ́чыца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Рэ́чыца
Р. Рэ́чыцы
Д. Рэ́чыцы
В. Рэ́чыцу
Т. Рэ́чыцай
Рэ́чыцаю
М. Рэ́чыцы

Крыніцы: krapivabr2012.

рэ́чыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́чыцкі рэ́чыцкая рэ́чыцкае рэ́чыцкія
Р. рэ́чыцкага рэ́чыцкай
рэ́чыцкае		 рэ́чыцкага рэ́чыцкіх
Д. рэ́чыцкаму рэ́чыцкай рэ́чыцкаму рэ́чыцкім
В. рэ́чыцкі (неадуш.)
рэ́чыцкага (адуш.)		 рэ́чыцкую рэ́чыцкае рэ́чыцкія (неадуш.)
рэ́чыцкіх (адуш.)
Т. рэ́чыцкім рэ́чыцкай
рэ́чыцкаю		 рэ́чыцкім рэ́чыцкімі
М. рэ́чыцкім рэ́чыцкай рэ́чыцкім рэ́чыцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

рэчыча́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэчыча́нка рэчыча́нкі
Р. рэчыча́нкі рэчыча́нак
Д. рэчыча́нцы рэчыча́нкам
В. рэчыча́нку рэчыча́нак
Т. рэчыча́нкай
рэчыча́нкаю		 рэчыча́нкамі
М. рэчыча́нцы рэчыча́нках

Крыніцы: piskunou2012.

рэ́чышча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́чышча рэ́чышчы
Р. рэ́чышча рэ́чышчаў
рэ́чышч
Д. рэ́чышчу рэ́чышчам
В. рэ́чышча рэ́чышчы
Т. рэ́чышчам рэ́чышчамі
М. рэ́чышчы рэ́чышчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэчышчаачышча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэчышчаачышча́льны рэчышчаачышча́льная рэчышчаачышча́льнае рэчышчаачышча́льныя
Р. рэчышчаачышча́льнага рэчышчаачышча́льнай
рэчышчаачышча́льнае		 рэчышчаачышча́льнага рэчышчаачышча́льных
Д. рэчышчаачышча́льнаму рэчышчаачышча́льнай рэчышчаачышча́льнаму рэчышчаачышча́льным
В. рэчышчаачышча́льны (неадуш.)
рэчышчаачышча́льнага (адуш.)		 рэчышчаачышча́льную рэчышчаачышча́льнае рэчышчаачышча́льныя (неадуш.)
рэчышчаачышча́льных (адуш.)
Т. рэчышчаачышча́льным рэчышчаачышча́льнай
рэчышчаачышча́льнаю		 рэчышчаачышча́льным рэчышчаачышча́льнымі
М. рэчышчаачышча́льным рэчышчаачышча́льнай рэчышчаачышча́льным рэчышчаачышча́льных

Крыніцы: piskunou2012.

рэ́чышчавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́чышчавы рэ́чышчавая рэ́чышчавае рэ́чышчавыя
Р. рэ́чышчавага рэ́чышчавай
рэ́чышчавае		 рэ́чышчавага рэ́чышчавых
Д. рэ́чышчаваму рэ́чышчавай рэ́чышчаваму рэ́чышчавым
В. рэ́чышчавы (неадуш.)
рэ́чышчавага (адуш.)		 рэ́чышчавую рэ́чышчавае рэ́чышчавыя (неадуш.)
рэ́чышчавых (адуш.)
Т. рэ́чышчавым рэ́чышчавай
рэ́чышчаваю		 рэ́чышчавым рэ́чышчавымі
М. рэ́чышчавым рэ́чышчавай рэ́чышчавым рэ́чышчавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.