раба́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раба́т |
раба́ты |
| Р. |
раба́ту |
раба́таў |
| Д. |
раба́ту |
раба́там |
| В. |
раба́т |
раба́ты |
| Т. |
раба́там |
раба́тамі |
| М. |
раба́це |
раба́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Раба́т
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Раба́т |
| Р. |
Раба́та |
| Д. |
Раба́ту |
| В. |
Раба́т |
| Т. |
Раба́там |
| М. |
Раба́це |
рабата́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рабата́ю |
рабата́ем |
| 2-я ас. |
рабата́еш |
рабата́еце |
| 3-я ас. |
рабата́е |
рабата́юць |
| Прошлы час |
| м. |
рабата́ў |
рабата́лі |
| ж. |
рабата́ла |
| н. |
рабата́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рабата́й |
рабата́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
рабата́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
раба́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раба́тка |
раба́ткі |
| Р. |
раба́ткі |
раба́так |
| Д. |
раба́тцы |
раба́ткам |
| В. |
раба́тку |
раба́ткі |
| Т. |
раба́ткай раба́ткаю |
раба́ткамі |
| М. |
раба́тцы |
раба́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рабатызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рабатызава́ны |
рабатызава́ная |
рабатызава́нае |
рабатызава́ныя |
| Р. |
рабатызава́нага |
рабатызава́най рабатызава́нае |
рабатызава́нага |
рабатызава́ных |
| Д. |
рабатызава́наму |
рабатызава́най |
рабатызава́наму |
рабатызава́ным |
| В. |
рабатызава́ны (неадуш.) рабатызава́нага (адуш.) |
рабатызава́ную |
рабатызава́нае |
рабатызава́ныя (неадуш.) рабатызава́ных (адуш.) |
| Т. |
рабатызава́ным |
рабатызава́най рабатызава́наю |
рабатызава́ным |
рабатызава́нымі |
| М. |
рабатызава́ным |
рабатызава́най |
рабатызава́ным |
рабатызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
рабатызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рабатызава́ны |
рабатызава́ная |
рабатызава́нае |
рабатызава́ныя |
| Р. |
рабатызава́нага |
рабатызава́най рабатызава́нае |
рабатызава́нага |
рабатызава́ных |
| Д. |
рабатызава́наму |
рабатызава́най |
рабатызава́наму |
рабатызава́ным |
| В. |
рабатызава́ны (неадуш.) рабатызава́нага (адуш.) |
рабатызава́ную |
рабатызава́нае |
рабатызава́ныя (неадуш.) рабатызава́ных (адуш.) |
| Т. |
рабатызава́ным |
рабатызава́най рабатызава́наю |
рабатызава́ным |
рабатызава́нымі |
| М. |
рабатызава́ным |
рабатызава́най |
рабатызава́ным |
рабатызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
рабатызава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
рабатызу́ецца |
рабатызу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
рабатызава́ўся |
рабатызава́ліся |
| ж. |
рабатызава́лася |
| н. |
рабатызава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
рабатызу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
рабатызава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рабатызу́ю |
рабатызу́ем |
| 2-я ас. |
рабатызу́еш |
рабатызу́еце |
| 3-я ас. |
рабатызу́е |
рабатызу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
рабатызава́ў |
рабатызава́лі |
| ж. |
рабатызава́ла |
| н. |
рабатызава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рабатызу́й |
рабатызу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
рабатызу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.