ляну́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ляну́шка |
ляну́шкі |
Р. |
ляну́шкі |
ляну́шак |
Д. |
ляну́шцы |
ляну́шкам |
В. |
ляну́шку |
ляну́шкі |
Т. |
ляну́шкай ляну́шкаю |
ляну́шкамі |
М. |
ляну́шцы |
ляну́шках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Лянці́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Лянці́шкі |
Р. |
Лянці́шак Лянці́шкаў |
Д. |
Лянці́шкам |
В. |
Лянці́шкі |
Т. |
Лянці́шкамі |
М. |
Лянці́шках |
ляны́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ляны́ |
ляна́я |
ляно́е |
ляны́я |
Р. |
ляно́га |
ляно́й ляно́е |
ляно́га |
ляны́х |
Д. |
ляно́му |
ляно́й |
ляно́му |
ляны́м |
В. |
ляны́ (неадуш.) ляно́га (адуш.) |
ляну́ю |
ляно́е |
ляны́я (неадуш.) ляны́х (адуш.) |
Т. |
ляны́м |
ляно́й ляно́ю |
ляны́м |
ляны́мі |
М. |
ляны́м |
ляно́й |
ляны́м |
ляны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.