Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя

Ірты́ш

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ірты́ш
Р. Іртыша́
Д. Іртышу́
В. Ірты́ш
Т. Іртышо́м
М. Іртышу́

ірты́шскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ірты́шскі ірты́шская ірты́шскае ірты́шскія
Р. ірты́шскага ірты́шскай
ірты́шскае		 ірты́шскага ірты́шскіх
Д. ірты́шскаму ірты́шскай ірты́шскаму ірты́шскім
В. ірты́шскі (неадуш.)
ірты́шскага (адуш.)		 ірты́шскую ірты́шскае ірты́шскія (неадуш.)
ірты́шскіх (адуш.)
Т. ірты́шскім ірты́шскай
ірты́шскаю		 ірты́шскім ірты́шскімі
М. ірты́шскім ірты́шскай ірты́шскім ірты́шскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

і́рха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. і́рха і́рхі
Р. і́рхі і́рхаў
Д. і́рсе і́рхам
В. і́рху і́рхі
Т. і́рхай
і́рхаю		 і́рхамі
М. і́рсе і́рхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ірхава́ць

‘закладваць у шво ірху; аблямоўваць, абшываць край чаго-небудзь ірхой’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ірху́ю ірху́ем
2-я ас. ірху́еш ірху́еце
3-я ас. ірху́е ірху́юць
Прошлы час
м. ірхава́ў ірхава́лі
ж. ірхава́ла
н. ірхава́ла
Загадны лад
2-я ас. ірху́й ірху́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ірху́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Ірці́шчава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ірці́шчава
Р. Ірці́шчава
Д. Ірці́шчаву
В. Ірці́шчава
Т. Ірці́шчавам
М. Ірці́шчаве

і́ршыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. і́ршу і́ршым
2-я ас. і́ршыш і́ршыце
3-я ас. і́ршыць і́ршаць
Прошлы час
м. і́ршыў і́ршылі
ж. і́ршыла
н. і́ршыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час і́ршачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ірыга́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ірыга́тар ірыга́тары
Р. ірыга́тара ірыга́тараў
Д. ірыга́тару ірыга́тарам
В. ірыга́тара ірыга́тараў
Т. ірыга́тарам ірыга́тарамі
М. ірыга́тару ірыга́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ірыгацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ірыгацы́йны ірыгацы́йная ірыгацы́йнае ірыгацы́йныя
Р. ірыгацы́йнага ірыгацы́йнай
ірыгацы́йнае		 ірыгацы́йнага ірыгацы́йных
Д. ірыгацы́йнаму ірыгацы́йнай ірыгацы́йнаму ірыгацы́йным
В. ірыгацы́йны (неадуш.)
ірыгацы́йнага (адуш.)		 ірыгацы́йную ірыгацы́йнае ірыгацы́йныя (неадуш.)
ірыгацы́йных (адуш.)
Т. ірыгацы́йным ірыгацы́йнай
ірыгацы́йнаю		 ірыгацы́йным ірыгацы́йнымі
М. ірыгацы́йным ірыгацы́йнай ірыгацы́йным ірыгацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ірыга́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ірыга́цыя
Р. ірыга́цыі
Д. ірыга́цыі
В. ірыга́цыю
Т. ірыга́цыяй
ірыга́цыяю
М. ірыга́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ірыдады́ктыум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ірыдады́ктыум ірыдады́ктыумы
Р. ірыдады́ктыуму ірыдады́ктыумаў
Д. ірыдады́ктыуму ірыдады́ктыумам
В. ірыдады́ктыум ірыдады́ктыумы
Т. ірыдады́ктыумам ірыдады́ктыумамі
М. ірыдады́ктыуме ірыдады́ктыумах

Крыніцы: piskunou2012.