раго́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раго́жны |
раго́жная |
раго́жнае |
раго́жныя |
| Р. |
раго́жнага |
раго́жнай раго́жнае |
раго́жнага |
раго́жных |
| Д. |
раго́жнаму |
раго́жнай |
раго́жнаму |
раго́жным |
| В. |
раго́жны (неадуш.) раго́жнага (адуш.) |
раго́жную |
раго́жнае |
раго́жныя (неадуш.) раго́жных (адуш.) |
| Т. |
раго́жным |
раго́жнай раго́жнаю |
раго́жным |
раго́жнымі |
| М. |
раго́жным |
раго́жнай |
раго́жным |
раго́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раго́жына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раго́жына |
раго́жыны |
| Р. |
раго́жыны |
раго́жын |
| Д. |
раго́жыне |
раго́жынам |
| В. |
раго́жыну |
раго́жыны |
| Т. |
раго́жынай раго́жынаю |
раго́жынамі |
| М. |
раго́жыне |
раго́жынах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раго́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раго́з |
| Р. |
раго́зу |
| Д. |
раго́зу |
| В. |
раго́з |
| Т. |
раго́зам |
| М. |
раго́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раго́завы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раго́завы |
раго́завая |
раго́завае |
раго́завыя |
| Р. |
раго́завага |
раго́завай раго́завае |
раго́завага |
раго́завых |
| Д. |
раго́заваму |
раго́завай |
раго́заваму |
раго́завым |
| В. |
раго́завы (неадуш.) раго́завага (адуш.) |
раго́завую |
раго́завае |
раго́завыя (неадуш.) раго́завых (адуш.) |
| Т. |
раго́завым |
раго́завай раго́заваю |
раго́завым |
раго́завымі |
| М. |
раго́завым |
раго́завай |
раго́завым |
раго́завых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раго́завыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
раго́завыя |
| Р. |
раго́завых |
| Д. |
раго́завым |
| В. |
раго́завыя |
| Т. |
раго́завымі |
| М. |
раго́завых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Раго́зіна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Раго́зіна |
| Р. |
Раго́зіна |
| Д. |
Раго́зіну |
| В. |
Раго́зіна |
| Т. |
Раго́зінам |
| М. |
Раго́зіне |
Раго́зінка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Раго́зінка |
| Р. |
Раго́зінкі |
| Д. |
Раго́зінцы |
| В. |
Раго́зінку |
| Т. |
Раго́зінкай Раго́зінкаю |
| М. |
Раго́зінцы |
Раго́зна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Раго́зна |
| Р. |
Раго́зна |
| Д. |
Раго́зну |
| В. |
Раго́зна |
| Т. |
Раго́знам |
| М. |
Раго́зне |
Раго́зніца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Раго́зніца |
| Р. |
Раго́зніцы |
| Д. |
Раго́зніцы |
| В. |
Раго́зніцу |
| Т. |
Раго́зніцай Раго́зніцаю |
| М. |
Раго́зніцы |