лімітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
лімітава́ны |
лімітава́ная |
лімітава́нае |
лімітава́ныя |
Р. |
лімітава́нага |
лімітава́най лімітава́нае |
лімітава́нага |
лімітава́ных |
Д. |
лімітава́наму |
лімітава́най |
лімітава́наму |
лімітава́ным |
В. |
лімітава́ны (неадуш.) лімітава́нага (адуш.) |
лімітава́ную |
лімітава́нае |
лімітава́ныя (неадуш.) лімітава́ных (адуш.) |
Т. |
лімітава́ным |
лімітава́най лімітава́наю |
лімітава́ным |
лімітава́нымі |
М. |
лімітава́ным |
лімітава́най |
лімітава́ным |
лімітава́ных |
Кароткая форма: лімітава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
лімітава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ліміту́ецца |
ліміту́юцца |
Прошлы час |
м. |
лімітава́ўся |
лімітава́ліся |
ж. |
лімітава́лася |
н. |
лімітава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
лімітава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ліміту́ю |
ліміту́ем |
2-я ас. |
ліміту́еш |
ліміту́еце |
3-я ас. |
ліміту́е |
ліміту́юць |
Прошлы час |
м. |
лімітава́ў |
лімітава́лі |
ж. |
лімітава́ла |
н. |
лімітава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ліміту́й |
ліміту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ліміту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лімітава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ліміту́ю |
ліміту́ем |
2-я ас. |
ліміту́еш |
ліміту́еце |
3-я ас. |
ліміту́е |
ліміту́юць |
Прошлы час |
м. |
лімітава́ў |
лімітава́лі |
ж. |
лімітава́ла |
н. |
лімітава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ліміту́й |
ліміту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
лімітава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ліміта́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ліміта́цыя |
Р. |
ліміта́цыі |
Д. |
ліміта́цыі |
В. |
ліміта́цыю |
Т. |
ліміта́цыяй ліміта́цыяю |
М. |
ліміта́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
лімі́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
лімі́тны |
лімі́тная |
лімі́тнае |
лімі́тныя |
Р. |
лімі́тнага |
лімі́тнай лімі́тнае |
лімі́тнага |
лімі́тных |
Д. |
лімі́тнаму |
лімі́тнай |
лімі́тнаму |
лімі́тным |
В. |
лімі́тны (неадуш.) лімі́тнага (адуш.) |
лімі́тную |
лімі́тнае |
лімі́тныя (неадуш.) лімі́тных (адуш.) |
Т. |
лімі́тным |
лімі́тнай лімі́тнаю |
лімі́тным |
лімі́тнымі |
М. |
лімі́тным |
лімі́тнай |
лімі́тным |
лімі́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лімітро́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лімітро́ф |
лімітро́фы |
Р. |
лімітро́фа |
лімітро́фаў |
Д. |
лімітро́фу |
лімітро́фам |
В. |
лімітро́ф |
лімітро́фы |
Т. |
лімітро́фам |
лімітро́фамі |
М. |
лімітро́фе |
лімітро́фах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
лімітро́фны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
лімітро́фны |
лімітро́фная |
лімітро́фнае |
лімітро́фныя |
Р. |
лімітро́фнага |
лімітро́фнай лімітро́фнае |
лімітро́фнага |
лімітро́фных |
Д. |
лімітро́фнаму |
лімітро́фнай |
лімітро́фнаму |
лімітро́фным |
В. |
лімітро́фны (неадуш.) лімітро́фнага (адуш.) |
лімітро́фную |
лімітро́фнае |
лімітро́фныя (неадуш.) лімітро́фных (адуш.) |
Т. |
лімітро́фным |
лімітро́фнай лімітро́фнаю |
лімітро́фным |
лімітро́фнымі |
М. |
лімітро́фным |
лімітро́фнай |
лімітро́фным |
лімітро́фных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
лімі́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лімі́тчык |
лімі́тчыкі |
Р. |
лімі́тчыка |
лімі́тчыкаў |
Д. |
лімі́тчыку |
лімі́тчыкам |
В. |
лімі́тчыка |
лімі́тчыкаў |
Т. |
лімі́тчыкам |
лімі́тчыкамі |
М. |
лімі́тчыку |
лімі́тчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.