Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

іпліка́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іпліка́тар іпліка́тары
Р. іпліка́тара іпліка́тараў
Д. іпліка́тару іпліка́тарам
В. іпліка́тар іпліка́тары
Т. іпліка́тарам іпліка́тарамі
М. іпліка́тары іпліка́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

іпры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. іпры́т
Р. іпры́ту
Д. іпры́ту
В. іпры́т
Т. іпры́там
М. іпры́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

іпры́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іпры́тавы іпры́тавая іпры́тавае іпры́тавыя
Р. іпры́тавага іпры́тавай
іпры́тавае
іпры́тавага іпры́тавых
Д. іпры́таваму іпры́тавай іпры́таваму іпры́тавым
В. іпры́тавы (неадуш.)
іпры́тавага (адуш.)
іпры́тавую іпры́тавае іпры́тавыя (неадуш.)
іпры́тавых (адуш.)
Т. іпры́тавым іпры́тавай
іпры́таваю
іпры́тавым іпры́тавымі
М. іпры́тавым іпры́тавай іпры́тавым іпры́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

і́псілан

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. і́псілан
Р. і́псілана
Д. і́псілану
В. і́псілан
Т. і́псіланам
М. і́псілане

Крыніцы: piskunou2012.

і́пуцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́пуцкі і́пуцкая і́пуцкае і́пуцкія
Р. і́пуцкага і́пуцкай
і́пуцкае
і́пуцкага і́пуцкіх
Д. і́пуцкаму і́пуцкай і́пуцкаму і́пуцкім
В. і́пуцкі (неадуш.)
і́пуцкага (адуш.)
і́пуцкую і́пуцкае і́пуцкія (неадуш.)
і́пуцкіх (адуш.)
Т. і́пуцкім і́пуцкай
і́пуцкаю
і́пуцкім і́пуцкімі
М. і́пуцкім і́пуцкай і́пуцкім і́пуцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

І́пуць

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. І́пуць
Р. І́пуці
Д. І́пуці
В. І́пуць
Т. І́пуццю
М. І́пуці

і́рад

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. і́рад і́рады
Р. і́рада і́радаў
Д. і́раду і́радам
В. і́рада і́радаў
Т. і́радам і́радамі
М. і́радзе і́радах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

І́рад

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. І́рад
Р. І́рада
Д. І́раду
В. І́рада
Т. І́радам
М. І́радзе

ірадыі́раваць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ірадыі́руе ірадыі́руюць
Прошлы час
м. ірадыі́раваў ірадыі́равалі
ж. ірадыі́равала
н. ірадыі́равала

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ірадыяцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ірадыяцы́йны ірадыяцы́йная ірадыяцы́йнае ірадыяцы́йныя
Р. ірадыяцы́йнага ірадыяцы́йнай
ірадыяцы́йнае
ірадыяцы́йнага ірадыяцы́йных
Д. ірадыяцы́йнаму ірадыяцы́йнай ірадыяцы́йнаму ірадыяцы́йным
В. ірадыяцы́йны (неадуш.)
ірадыяцы́йнага (адуш.)
ірадыяцы́йную ірадыяцы́йнае ірадыяцы́йныя (неадуш.)
ірадыяцы́йных (адуш.)
Т. ірадыяцы́йным ірадыяцы́йнай
ірадыяцы́йнаю
ірадыяцы́йным ірадыяцы́йнымі
М. ірадыяцы́йным ірадыяцы́йнай ірадыяцы́йным ірадыяцы́йных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.