жале́йкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жале́йкавы |
жале́йкавая |
жале́йкавае |
жале́йкавыя |
| Р. |
жале́йкавага |
жале́йкавай жале́йкавае |
жале́йкавага |
жале́йкавых |
| Д. |
жале́йкаваму |
жале́йкавай |
жале́йкаваму |
жале́йкавым |
| В. |
жале́йкавы (неадуш.) жале́йкавага (адуш.) |
жале́йкавую |
жале́йкавае |
жале́йкавыя (неадуш.) жале́йкавых (адуш.) |
| Т. |
жале́йкавым |
жале́йкавай жале́йкаваю |
жале́йкавым |
жале́йкавымі |
| М. |
жале́йкавым |
жале́йкавай |
жале́йкавым |
жале́йкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
жале́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жале́йнік |
жале́йнікі |
| Р. |
жале́йніка |
жале́йнікаў |
| Д. |
жале́йніку |
жале́йнікам |
| В. |
жале́йніка |
жале́йнікаў |
| Т. |
жале́йнікам |
жале́йнікамі |
| М. |
жале́йніку |
жале́йніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
жа́леннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жа́леннік |
жа́леннікі |
| Р. |
жа́ленніка |
жа́леннікаў |
| Д. |
жа́ленніку |
жа́леннікам |
| В. |
жа́ленніка |
жа́леннікаў |
| Т. |
жа́леннікам |
жа́леннікамі |
| М. |
жа́ленніку |
жа́ленніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
жа́ленніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жа́ленніца |
жа́ленніцы |
| Р. |
жа́ленніцы |
жа́ленніц |
| Д. |
жа́ленніцы |
жа́ленніцам |
| В. |
жа́ленніцу |
жа́ленніц |
| Т. |
жа́ленніцай жа́ленніцаю |
жа́ленніцамі |
| М. |
жа́ленніцы |
жа́ленніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
жале́ць
‘шкадаваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жале́ю |
жале́ем |
| 2-я ас. |
жале́еш |
жале́еце |
| 3-я ас. |
жале́е |
жале́юць |
| Прошлы час |
| м. |
жале́ў |
жале́лі |
| ж. |
жале́ла |
| н. |
жале́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
жале́й |
жале́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
жале́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Жалібо́р
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Жалібо́р |
| Р. |
Жалібо́ра |
| Д. |
Жалібо́ру |
| В. |
Жалібо́р |
| Т. |
Жалібо́рам |
| М. |
Жалібо́ры |
Жаліго́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Жаліго́ва |
| Р. |
Жаліго́ва |
| Д. |
Жаліго́ву |
| В. |
Жаліго́ва |
| Т. |
Жаліго́вам |
| М. |
Жаліго́ве |
Жа́ліна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Жа́ліна |
| Р. |
Жа́ліна |
| Д. |
Жа́ліну |
| В. |
Жа́ліна |
| Т. |
Жа́лінам |
| М. |
Жа́ліне |
Жалі́ўе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Жалі́ўе |
| Р. |
Жалі́ўя |
| Д. |
Жалі́ўю |
| В. |
Жалі́ўе |
| Т. |
Жалі́ўем |
| М. |
Жалі́ўі |