Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ

чэ́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чэ́снасць
Р. чэ́снасці
Д. чэ́снасці
В. чэ́снасць
Т. чэ́снасцю
М. чэ́снасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэ́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чэ́сны чэ́сная чэ́снае чэ́сныя
Р. чэ́снага чэ́снай
чэ́снае		 чэ́снага чэ́сных
Д. чэ́снаму чэ́снай чэ́снаму чэ́сным
В. чэ́сны (неадуш.)
чэ́снага (адуш.)		 чэ́сную чэ́снае чэ́сныя (неадуш.)
чэ́сных (адуш.)
Т. чэ́сным чэ́снай
чэ́снаю		 чэ́сным чэ́снымі
М. чэ́сным чэ́снай чэ́сным чэ́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэ́сны-прачэ́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чэ́сны-прачэ́сны чэ́сны-прачэ́сная чэ́сны-прачэ́снае чэ́сны-прачэ́сныя
Р. чэ́сны-прачэ́снага чэ́сны-прачэ́снай
чэ́сны-прачэ́снае		 чэ́сны-прачэ́снага чэ́сны-прачэ́сных
Д. чэ́сны-прачэ́снаму чэ́сны-прачэ́снай чэ́сны-прачэ́снаму чэ́сны-прачэ́сным
В. чэ́сны-прачэ́сны (неадуш.)
чэ́сны-прачэ́снага (адуш.)		 чэ́сны-прачэ́сную чэ́сны-прачэ́снае чэ́сны-прачэ́сныя (неадуш.)
чэ́сны-прачэ́сных (адуш.)
Т. чэ́сны-прачэ́сным чэ́сны-прачэ́снай
чэ́сны-прачэ́снаю		 чэ́сны-прачэ́сным чэ́сны-прачэ́снымі
М. чэ́сны-прачэ́сным чэ́сны-прачэ́снай чэ́сны-прачэ́сным чэ́сны-прачэ́сных

Крыніцы: piskunou2012.

чэ́стар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чэ́стар
Р. чэ́стару
Д. чэ́стару
В. чэ́стар
Т. чэ́старам
М. чэ́стары

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

чэ́сць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чэ́сць
Р. чэ́сці
Д. чэ́сці
В. чэ́сць
Т. чэ́сцю
М. чэ́сці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэ́ўранне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чэ́ўранне
Р. чэ́ўрання
Д. чэ́ўранню
В. чэ́ўранне
Т. чэ́ўраннем
М. чэ́ўранні

Крыніцы: piskunou2012.

чэ́ўраць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чэ́ўраю чэ́ўраем
2-я ас. чэ́ўраеш чэ́ўраеце
3-я ас. чэ́ўрае чэ́ўраюць
Прошлы час
м. чэ́ўраў чэ́ўралі
ж. чэ́ўрала
н. чэ́ўрала
Загадны лад
2-я ас. чэ́ўрай чэ́ўрайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чэ́ўраючы

Крыніцы: piskunou2012.

чэ́х

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чэ́х чэ́хі
Р. чэ́ха чэ́хаў
Д. чэ́ху чэ́хам
В. чэ́ха чэ́хаў
Т. чэ́хам чэ́хамі
М. чэ́ху чэ́хах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чэхаслава́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чэхаслава́цкі чэхаслава́цкая чэхаслава́цкае чэхаслава́цкія
Р. чэхаслава́цкага чэхаслава́цкай
чэхаслава́цкае		 чэхаслава́цкага чэхаслава́цкіх
Д. чэхаслава́цкаму чэхаслава́цкай чэхаслава́цкаму чэхаслава́цкім
В. чэхаслава́цкі (неадуш.)
чэхаслава́цкага (адуш.)		 чэхаслава́цкую чэхаслава́цкае чэхаслава́цкія (неадуш.)
чэхаслава́цкіх (адуш.)
Т. чэхаслава́цкім чэхаслава́цкай
чэхаслава́цкаю		 чэхаслава́цкім чэхаслава́цкімі
М. чэхаслава́цкім чэхаслава́цкай чэхаслава́цкім чэхаслава́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Чэ́хаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чэ́хаў
Р. Чэ́хава
Д. Чэ́хаву
В. Чэ́хаў
Т. Чэ́хавым
М. Чэ́хаве