рэкуперава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэкуперава́ны |
рэкуперава́ная |
рэкуперава́нае |
рэкуперава́ныя |
Р. |
рэкуперава́нага |
рэкуперава́най рэкуперава́нае |
рэкуперава́нага |
рэкуперава́ных |
Д. |
рэкуперава́наму |
рэкуперава́най |
рэкуперава́наму |
рэкуперава́ным |
В. |
рэкуперава́ны (неадуш.) рэкуперава́нага (адуш.) |
рэкуперава́ную |
рэкуперава́нае |
рэкуперава́ныя (неадуш.) рэкуперава́ных (адуш.) |
Т. |
рэкуперава́ным |
рэкуперава́най рэкуперава́наю |
рэкуперава́ным |
рэкуперава́нымі |
М. |
рэкуперава́ным |
рэкуперава́най |
рэкуперава́ным |
рэкуперава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэкупера́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэкупера́тар |
Р. |
рэкупера́тара |
Д. |
рэкупера́тару |
В. |
рэкупера́тар |
Т. |
рэкупера́тарам |
М. |
рэкупера́тары |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рэкуператы́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэкуператы́ўны |
рэкуператы́ўная |
рэкуператы́ўнае |
рэкуператы́ўныя |
Р. |
рэкуператы́ўнага |
рэкуператы́ўнай рэкуператы́ўнае |
рэкуператы́ўнага |
рэкуператы́ўных |
Д. |
рэкуператы́ўнаму |
рэкуператы́ўнай |
рэкуператы́ўнаму |
рэкуператы́ўным |
В. |
рэкуператы́ўны (неадуш.) рэкуператы́ўнага (адуш.) |
рэкуператы́ўную |
рэкуператы́ўнае |
рэкуператы́ўныя (неадуш.) рэкуператы́ўных (адуш.) |
Т. |
рэкуператы́ўным |
рэкуператы́ўнай рэкуператы́ўнаю |
рэкуператы́ўным |
рэкуператы́ўнымі |
М. |
рэкуператы́ўным |
рэкуператы́ўнай |
рэкуператы́ўным |
рэкуператы́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
рэкупера́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэкупера́цыя |
Р. |
рэкупера́цыі |
Д. |
рэкупера́цыі |
В. |
рэкупера́цыю |
Т. |
рэкупера́цыяй рэкупера́цыяю |
М. |
рэкупера́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рэкурсі́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
рэкурсі́ўна |
- |
- |
рэкурсі́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэкурсі́ўны |
рэкурсі́ўная |
рэкурсі́ўнае |
рэкурсі́ўныя |
Р. |
рэкурсі́ўнага |
рэкурсі́ўнай рэкурсі́ўнае |
рэкурсі́ўнага |
рэкурсі́ўных |
Д. |
рэкурсі́ўнаму |
рэкурсі́ўнай |
рэкурсі́ўнаму |
рэкурсі́ўным |
В. |
рэкурсі́ўны (неадуш.) рэкурсі́ўнага (адуш.) |
рэкурсі́ўную |
рэкурсі́ўнае |
рэкурсі́ўныя (неадуш.) рэкурсі́ўных (адуш.) |
Т. |
рэкурсі́ўным |
рэкурсі́ўнай рэкурсі́ўнаю |
рэкурсі́ўным |
рэкурсі́ўнымі |
М. |
рэкурсі́ўным |
рэкурсі́ўнай |
рэкурсі́ўным |
рэкурсі́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
рэкурэ́нтнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рэкурэ́нтнасць |
рэкурэ́нтнасці |
Р. |
рэкурэ́нтнасці |
рэкурэ́нтнасцяў рэкурэ́нтнасцей |
Д. |
рэкурэ́нтнасці |
рэкурэ́нтнасцям |
В. |
рэкурэ́нтнасць |
рэкурэ́нтнасці |
Т. |
рэкурэ́нтнасцю |
рэкурэ́нтнасцямі |
М. |
рэкурэ́нтнасці |
рэкурэ́нтнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэкурэ́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэкурэ́нцыя |
Р. |
рэкурэ́нцыі |
Д. |
рэкурэ́нцыі |
В. |
рэкурэ́нцыю |
Т. |
рэкурэ́нцыяй рэкурэ́нцыяю |
М. |
рэкурэ́нцыі |
Крыніцы:
piskunou2012.