Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

чытачо́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чытачо́ўскі	чытачо́ўская	чытачо́ўскае	чытачо́ўскія
Р.	чытачо́ўскага	чытачо́ўскай чытачо́ўскае	чытачо́ўскага	чытачо́ўскіх
Д.	чытачо́ўскаму	чытачо́ўскай	чытачо́ўскаму	чытачо́ўскім
В.	чытачо́ўскі (неадуш.) чытачо́ўскага (адуш.)	чытачо́ўскую	чытачо́ўскае	чытачо́ўскія (неадуш.) чытачо́ўскіх (адуш.)
Т.	чытачо́ўскім	чытачо́ўскай чытачо́ўскаю	чытачо́ўскім	чытачо́ўскімі
М.	чытачо́ўскім	чытачо́ўскай	чытачо́ўскім	чытачо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

чы́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чытэ́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
чытэ́льна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

чытэ́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чытэ́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чытэ́льны	чытэ́льная	чытэ́льнае	чытэ́льныя
Р.	чытэ́льнага	чытэ́льнай чытэ́льнае	чытэ́льнага	чытэ́льных
Д.	чытэ́льнаму	чытэ́льнай	чытэ́льнаму	чытэ́льным
В.	чытэ́льны (неадуш.) чытэ́льнага (адуш.)	чытэ́льную	чытэ́льнае	чытэ́льныя (неадуш.) чытэ́льных (адуш.)
Т.	чытэ́льным	чытэ́льнай чытэ́льнаю	чытэ́льным	чытэ́льнымі
М.	чытэ́льным	чытэ́льнай	чытэ́льным	чытэ́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чытэ́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чытэ́льны	чытэ́льная	чытэ́льнае	чытэ́льныя
Р.	чытэ́льнага	чытэ́льнай чытэ́льнае	чытэ́льнага	чытэ́льных
Д.	чытэ́льнаму	чытэ́льнай	чытэ́льнаму	чытэ́льным
В.	чытэ́льны (неадуш.) чытэ́льнага (адуш.)	чытэ́льную	чытэ́льнае	чытэ́льныя (неадуш.) чытэ́льных (адуш.)
Т.	чытэ́льным	чытэ́льнай чытэ́льнаю	чытэ́льным	чытэ́льнымі
М.	чытэ́льным	чытэ́льнай	чытэ́льным	чытэ́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чыфі́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

чыфі́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чыфі́рны	чыфі́рная	чыфі́рнае	чыфі́рныя
Р.	чыфі́рнага	чыфі́рнай чыфі́рнае	чыфі́рнага	чыфі́рных
Д.	чыфі́рнаму	чыфі́рнай	чыфі́рнаму	чыфі́рным
В.	чыфі́рны (неадуш.) чыфі́рнага (адуш.)	чыфі́рную	чыфі́рнае	чыфі́рныя (неадуш.) чыфі́рных (адуш.)
Т.	чыфі́рным	чыфі́рнай чыфі́рнаю	чыфі́рным	чыфі́рнымі
М.	чыфі́рным	чыфі́рнай	чыфі́рным	чыфі́рных

Крыніцы: piskunou2012.

чыфі́ршчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

чыфі́рыць

‘піць напой, які прыгатаваны з чаю і аказвае наркатычнае дзеянне; піць моцную гарбату’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum