інстытуцыяналізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інстытуцыяналізава́ны |
інстытуцыяналізава́ная |
інстытуцыяналізава́нае |
інстытуцыяналізава́ныя |
| Р. |
інстытуцыяналізава́нага |
інстытуцыяналізава́най
інстытуцыяналізава́нае |
інстытуцыяналізава́нага |
інстытуцыяналізава́ных |
| Д. |
інстытуцыяналізава́наму |
інстытуцыяналізава́най |
інстытуцыяналізава́наму |
інстытуцыяналізава́ным |
| В. |
інстытуцыяналізава́ны (неадуш.)
інстытуцыяналізава́нага (адуш.) |
інстытуцыяналізава́ную |
інстытуцыяналізава́нае |
інстытуцыяналізава́ныя (неадуш.)
інстытуцыяналізава́ных (адуш.) |
| Т. |
інстытуцыяналізава́ным |
інстытуцыяналізава́най
інстытуцыяналізава́наю |
інстытуцыяналізава́ным |
інстытуцыяналізава́нымі |
| М. |
інстытуцыяналізава́ным |
інстытуцыяналізава́най |
інстытуцыяналізава́ным |
інстытуцыяналізава́ных |
Кароткая форма: інстытуцыяналізава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
інстытуцыяналізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
інстытуцыяналізу́ецца |
інстытуцыяналізу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
інстытуцыяналізава́ўся |
інстытуцыяналізава́ліся |
| ж. |
інстытуцыяналізава́лася |
| н. |
інстытуцыяналізава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
інстытуцыяналізу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
інстытуцыяналізава́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
інстытуцыяналізу́ю |
інстытуцыяналізу́ем |
| 2-я ас. |
інстытуцыяналізу́еш |
інстытуцыяналізу́еце |
| 3-я ас. |
інстытуцыяналізу́е |
інстытуцыяналізу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
інстытуцыяналізава́ў |
інстытуцыяналізава́лі |
| ж. |
інстытуцыяналізава́ла |
| н. |
інстытуцыяналізава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
інстытуцыяналізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
інстытуцыяналіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інстытуцыяналіза́цыя |
| Р. |
інстытуцыяналіза́цыі |
| Д. |
інстытуцыяналіза́цыі |
| В. |
інстытуцыяналіза́цыю |
| Т. |
інстытуцыяналіза́цыяй
інстытуцыяналіза́цыяю |
| М. |
інстытуцыяналіза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
інстытуцыяналі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інстытуцыяналі́зм |
| Р. |
інстытуцыяналі́зму |
| Д. |
інстытуцыяналі́зму |
| В. |
інстытуцыяналі́зм |
| Т. |
інстытуцыяналі́змам |
| М. |
інстытуцыяналі́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
інстытуцыяна́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інстытуцыяна́льнасць |
інстытуцыяна́льнасці |
| Р. |
інстытуцыяна́льнасці |
інстытуцыяна́льнасцяў
інстытуцыяна́льнасцей |
| Д. |
інстытуцыяна́льнасці |
інстытуцыяна́льнасцям |
| В. |
інстытуцыяна́льнасць |
інстытуцыяна́льнасці |
| Т. |
інстытуцыяна́льнасцю |
інстытуцыяна́льнасцямі |
| М. |
інстытуцыяна́льнасці |
інстытуцыяна́льнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
інстытуява́ць
‘устанавіць (устанаўліваць), арганізаваць (арганізоўваць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
інстытую́ю |
інстытую́ем |
| 2-я ас. |
інстытую́еш |
інстытую́еце |
| 3-я ас. |
інстытую́е |
інстытую́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
інстытуява́ў |
інстытуява́лі |
| ж. |
інстытуява́ла |
| н. |
інстытуява́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
інстытую́й |
інстытую́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
інстытую́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
інстытуява́ць
‘устанавіць (устанаўліваць), арганізаваць (арганізоўваць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
інстытую́ю |
інстытую́ем |
| 2-я ас. |
інстытую́еш |
інстытую́еце |
| 3-я ас. |
інстытую́е |
інстытую́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
інстытуява́ў |
інстытуява́лі |
| ж. |
інстытуява́ла |
| н. |
інстытуява́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
інстытую́й |
інстытую́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
інстытуява́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
інсулі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інсулі́н |
| Р. |
інсулі́ну |
| Д. |
інсулі́ну |
| В. |
інсулі́н |
| Т. |
інсулі́нам |
| М. |
інсулі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.