рва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| рву́ | рвё́м | |
| рве́ш | рвяце́ | |
| рве́ | рву́ць | |
| Прошлы час | ||
| рва́ў | рва́лі | |
| рва́ла | ||
| рва́ла | ||
| Загадны лад | ||
| рві́ | рві́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| рвучы́ | ||
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннірва́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| рва́ч | рвачы́ | |
| рвача́ | рвачо́ў | |
| рвачу́ | рвача́м | |
| рвача́ | рвачо́ў | |
| рвачо́м | рвача́мі | |
| рвачу́ | рвача́х |
Крыніцы: