лялькаво́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лялькаво́д |
лялькаво́ды |
Р. |
лялькаво́да |
лялькаво́даў |
Д. |
лялькаво́ду |
лялькаво́дам |
В. |
лялькаво́да |
лялькаво́даў |
Т. |
лялькаво́дам |
лялькаво́дамі |
М. |
лялькаво́дзе |
лялькаво́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ля́лькаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ля́лькаўшчына |
Р. |
Ля́лькаўшчыны |
Д. |
Ля́лькаўшчыне |
В. |
Ля́лькаўшчыну |
Т. |
Ля́лькаўшчынай Ля́лькаўшчынаю |
М. |
Ля́лькаўшчыне |
Лялю́гі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Лялю́гі |
Р. |
Лялю́г Лялю́гаў |
Д. |
Лялю́гам |
В. |
Лялю́гі |
Т. |
Лялю́гамі |
М. |
Лялю́гах |
Лялю́шаўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Лялю́шаўцы |
Р. |
Лялю́шаўцаў |
Д. |
Лялю́шаўцам |
В. |
Лялю́шаўцы |
Т. |
Лялю́шаўцамі |
М. |
Лялю́шаўцах |
Лялю́шы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Лялю́шы |
Р. |
Лялю́шаў |
Д. |
Лялю́шам |
В. |
Лялю́шы |
Т. |
Лялю́шамі |
М. |
Лялю́шах |
ля́ля
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ля́ля |
Р. |
ля́лі |
Д. |
ля́лі |
В. |
ля́лю |
Т. |
ля́ляй ля́ляю |
М. |
ля́лі |
Крыніцы:
piskunou2012.
ляля́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ляля́к |
лелякі́ |
Р. |
леляка́ |
леляко́ў |
Д. |
леляку́ |
леляка́м |
В. |
леляка́ |
леляко́ў |
Т. |
леляко́м |
леляка́мі |
М. |
леляку́ |
леляка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ляля́каць
‘гаварыць пустое’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ляля́каю |
ляля́каем |
2-я ас. |
ляля́каеш |
ляля́каеце |
3-я ас. |
ляля́кае |
ляля́каюць |
Прошлы час |
м. |
ляля́каў |
ляля́калі |
ж. |
ляля́кала |
н. |
ляля́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ляля́кай |
ляля́кайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ляля́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ляля́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ляля́нцы |
Р. |
Ляля́нцаў |
Д. |
Ляля́нцам |
В. |
Ляля́нцы |
Т. |
Ляля́нцамі |
М. |
Ляля́нцах |