Ло́ўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Ло́ўцы | |
Ло́ўцаў | |
Ло́ўцам | |
Ло́ўцы | |
Ло́ўцамі | |
Ло́ўцах |
Ло́ўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Ло́ўцы | |
Ло́ўцаў | |
Ло́ўцам | |
Ло́ўцы | |
Ло́ўцамі | |
Ло́ўцах |
ло́ўчы
прыметнік, адносны
ло́ўчы | ло́ўчая | ло́ўчае | ло́ўчыя | |
ло́ўчага | ло́ўчай ло́ўчае |
ло́ўчага | ло́ўчых | |
ло́ўчаму | ло́ўчай | ло́ўчаму | ло́ўчым | |
ло́ўчы ( ло́ўчага ( |
ло́ўчую | ло́ўчае | ло́ўчыя ( ло́ўчых ( |
|
ло́ўчым | ло́ўчай ло́ўчаю |
ло́ўчым | ло́ўчымі | |
ло́ўчым | ло́ўчай | ло́ўчым | ло́ўчых |
Крыніцы:
ло́ўчы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
ло́ўчы | ло́ўчыя | |
ло́ўчага | ло́ўчых | |
ло́ўчаму | ло́ўчым | |
ло́ўчага | ло́ўчых | |
ло́ўчым | ло́ўчымі | |
ло́ўчым | ло́ўчых |
Крыніцы:
Ло́ўчыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Ло́ўчыцы | |
Ло́ўчыц Ло́ўчыцаў |
|
Ло́ўчыцам | |
Ло́ўчыцы | |
Ло́ўчыцамі | |
Ло́ўчыцах |