жуко́вінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жуко́вінка |
жуко́вінкі |
Р. |
жуко́вінкі |
жуко́вінак |
Д. |
жуко́вінцы |
жуко́вінкам |
В. |
жуко́вінку |
жуко́вінкі |
Т. |
жуко́вінкай жуко́вінкаю |
жуко́вінкамі |
М. |
жуко́вінцы |
жуко́вінках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Жуко́йні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Жуко́йні |
Р. |
Жуко́йняў |
Д. |
Жуко́йням |
В. |
Жуко́йні |
Т. |
Жуко́йнямі |
М. |
Жуко́йнях |
Жуко́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Жуко́ўшчына |
Р. |
Жуко́ўшчыны |
Д. |
Жуко́ўшчыне |
В. |
Жуко́ўшчыну |
Т. |
Жуко́ўшчынай Жуко́ўшчынаю |
М. |
Жуко́ўшчыне |