Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бюракраты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	бюракраты́зм
Р.	бюракраты́зму
Д.	бюракраты́зму
В.	бюракраты́зм
Т.	бюракраты́змам
М.	бюракраты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бюракраты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
бюракраты́чна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

бюракраты́чна-паліцэ́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бюракраты́чна-паліцэ́йскі	бюракраты́чна-паліцэ́йская	бюракраты́чна-паліцэ́йскае	бюракраты́чна-паліцэ́йскія
Р.	бюракраты́чна-паліцэ́йскага	бюракраты́чна-паліцэ́йскай бюракраты́чна-паліцэ́йскае	бюракраты́чна-паліцэ́йскага	бюракраты́чна-паліцэ́йскіх
Д.	бюракраты́чна-паліцэ́йскаму	бюракраты́чна-паліцэ́йскай	бюракраты́чна-паліцэ́йскаму	бюракраты́чна-паліцэ́йскім
В.	бюракраты́чна-паліцэ́йскі (неадуш.) бюракраты́чна-паліцэ́йскага (адуш.)	бюракраты́чна-паліцэ́йскую	бюракраты́чна-паліцэ́йскае	бюракраты́чна-паліцэ́йскія (неадуш.) бюракраты́чна-паліцэ́йскіх (адуш.)
Т.	бюракраты́чна-паліцэ́йскім	бюракраты́чна-паліцэ́йскай бюракраты́чна-паліцэ́йскаю	бюракраты́чна-паліцэ́йскім	бюракраты́чна-паліцэ́йскімі
М.	бюракраты́чна-паліцэ́йскім	бюракраты́чна-паліцэ́йскай	бюракраты́чна-паліцэ́йскім	бюракраты́чна-паліцэ́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

бюракраты́чны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бюракраты́чны	бюракраты́чная	бюракраты́чнае	бюракраты́чныя
Р.	бюракраты́чнага	бюракраты́чнай бюракраты́чнае	бюракраты́чнага	бюракраты́чных
Д.	бюракраты́чнаму	бюракраты́чнай	бюракраты́чнаму	бюракраты́чным
В.	бюракраты́чны (неадуш.) бюракраты́чнага (адуш.)	бюракраты́чную	бюракраты́чнае	бюракраты́чныя (неадуш.) бюракраты́чных (адуш.)
Т.	бюракраты́чным	бюракраты́чнай бюракраты́чнаю	бюракраты́чным	бюракраты́чнымі
М.	бюракраты́чным	бюракраты́чнай	бюракраты́чным	бюракраты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бюракраты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бюракраты́чны	бюракраты́чная	бюракраты́чнае	бюракраты́чныя
Р.	бюракраты́чнага	бюракраты́чнай бюракраты́чнае	бюракраты́чнага	бюракраты́чных
Д.	бюракраты́чнаму	бюракраты́чнай	бюракраты́чнаму	бюракраты́чным
В.	бюракраты́чны (неадуш.) бюракраты́чнага (адуш.)	бюракраты́чную	бюракраты́чнае	бюракраты́чныя (неадуш.) бюракраты́чных (адуш.)
Т.	бюракраты́чным	бюракраты́чнай бюракраты́чнаю	бюракраты́чным	бюракраты́чнымі
М.	бюракраты́чным	бюракраты́чнай	бюракраты́чным	бюракраты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бюракра́тыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	бюракра́тыя
Р.	бюракра́тыі
Д.	бюракра́тыі
В.	бюракра́тыю
Т.	бюракра́тыяй бюракра́тыяю
М.	бюракра́тыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бюракра́цкі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бюракра́цкі	бюракра́цкая	бюракра́цкае	бюракра́цкія
Р.	бюракра́цкага	бюракра́цкай бюракра́цкае	бюракра́цкага	бюракра́цкіх
Д.	бюракра́цкаму	бюракра́цкай	бюракра́цкаму	бюракра́цкім
В.	бюракра́цкі (неадуш.) бюракра́цкага (адуш.)	бюракра́цкую	бюракра́цкае	бюракра́цкія (неадуш.) бюракра́цкіх (адуш.)
Т.	бюракра́цкім	бюракра́цкай бюракра́цкаю	бюракра́цкім	бюракра́цкімі
М.	бюракра́цкім	бюракра́цкай	бюракра́цкім	бюракра́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

бюракра́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бюракра́цкі	бюракра́цкая	бюракра́цкае	бюракра́цкія
Р.	бюракра́цкага	бюракра́цкай бюракра́цкае	бюракра́цкага	бюракра́цкіх
Д.	бюракра́цкаму	бюракра́цкай	бюракра́цкаму	бюракра́цкім
В.	бюракра́цкі (неадуш.) бюракра́цкага (адуш.)	бюракра́цкую	бюракра́цкае	бюракра́цкія (неадуш.) бюракра́цкіх (адуш.)
Т.	бюракра́цкім	бюракра́цкай бюракра́цкаю	бюракра́цкім	бюракра́цкімі
М.	бюракра́цкім	бюракра́цкай	бюракра́цкім	бюракра́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

бюракра́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	бюракра́цтва
Р.	бюракра́цтва
Д.	бюракра́цтву
В.	бюракра́цтва
Т.	бюракра́цтвам
М.	бюракра́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

бю́ргер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	бю́ргер	бю́ргеры
Р.	бю́ргера	бю́ргераў
Д.	бю́ргеру	бю́ргерам
В.	бю́ргера	бю́ргераў
Т.	бю́ргерам	бю́ргерамі
М.	бю́ргеру	бю́ргерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)