рэчытаты́ўна-дэкламацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йны |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йная |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнае |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йныя |
| Р. |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнага |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнай
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнае |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнага |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йных |
| Д. |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнаму |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнай |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнаму |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йным |
| В. |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йны (неадуш.)
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнага (адуш.) |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йную |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнае |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йныя (неадуш.)
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йных (адуш.) |
| Т. |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йным |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнай
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнаю |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йным |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнымі |
| М. |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йным |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йнай |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йным |
рэчытаты́ўна-дэкламацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэчытаты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэчытаты́ўны |
рэчытаты́ўная |
рэчытаты́ўнае |
рэчытаты́ўныя |
| Р. |
рэчытаты́ўнага |
рэчытаты́ўнай
рэчытаты́ўнае |
рэчытаты́ўнага |
рэчытаты́ўных |
| Д. |
рэчытаты́ўнаму |
рэчытаты́ўнай |
рэчытаты́ўнаму |
рэчытаты́ўным |
| В. |
рэчытаты́ўны (неадуш.)
рэчытаты́ўнага (адуш.) |
рэчытаты́ўную |
рэчытаты́ўнае |
рэчытаты́ўныя (неадуш.)
рэчытаты́ўных (адуш.) |
| Т. |
рэчытаты́ўным |
рэчытаты́ўнай
рэчытаты́ўнаю |
рэчытаты́ўным |
рэчытаты́ўнымі |
| М. |
рэчытаты́ўным |
рэчытаты́ўнай |
рэчытаты́ўным |
рэчытаты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэ́чыўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| рэ́чыўна |
- |
- |
рэ́чыўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэ́чыўнасць |
| Р. |
рэ́чыўнасці |
| Д. |
рэ́чыўнасці |
| В. |
рэ́чыўнасць |
| Т. |
рэ́чыўнасцю |
| М. |
рэ́чыўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэ́чыўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэ́чыўны |
рэ́чыўная |
рэ́чыўнае |
рэ́чыўныя |
| Р. |
рэ́чыўнага |
рэ́чыўнай
рэ́чыўнае |
рэ́чыўнага |
рэ́чыўных |
| Д. |
рэ́чыўнаму |
рэ́чыўнай |
рэ́чыўнаму |
рэ́чыўным |
| В. |
рэ́чыўны (неадуш.)
рэ́чыўнага (адуш.) |
рэ́чыўную |
рэ́чыўнае |
рэ́чыўныя (неадуш.)
рэ́чыўных (адуш.) |
| Т. |
рэ́чыўным |
рэ́чыўнай
рэ́чыўнаю |
рэ́чыўным |
рэ́чыўнымі |
| М. |
рэ́чыўным |
рэ́чыўнай |
рэ́чыўным |
рэ́чыўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Рэ́чыца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Рэ́чыца |
| Р. |
Рэ́чыцы |
| Д. |
Рэ́чыцы |
| В. |
Рэ́чыцу |
| Т. |
Рэ́чыцай
Рэ́чыцаю |
| М. |
Рэ́чыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
рэ́чыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэ́чыцкі |
рэ́чыцкая |
рэ́чыцкае |
рэ́чыцкія |
| Р. |
рэ́чыцкага |
рэ́чыцкай
рэ́чыцкае |
рэ́чыцкага |
рэ́чыцкіх |
| Д. |
рэ́чыцкаму |
рэ́чыцкай |
рэ́чыцкаму |
рэ́чыцкім |
| В. |
рэ́чыцкі (неадуш.)
рэ́чыцкага (адуш.) |
рэ́чыцкую |
рэ́чыцкае |
рэ́чыцкія (неадуш.)
рэ́чыцкіх (адуш.) |
| Т. |
рэ́чыцкім |
рэ́чыцкай
рэ́чыцкаю |
рэ́чыцкім |
рэ́чыцкімі |
| М. |
рэ́чыцкім |
рэ́чыцкай |
рэ́чыцкім |
рэ́чыцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
рэчыча́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэчыча́нка |
рэчыча́нкі |
| Р. |
рэчыча́нкі |
рэчыча́нак |
| Д. |
рэчыча́нцы |
рэчыча́нкам |
| В. |
рэчыча́нку |
рэчыча́нак |
| Т. |
рэчыча́нкай
рэчыча́нкаю |
рэчыча́нкамі |
| М. |
рэчыча́нцы |
рэчыча́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэ́чышча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэ́чышча |
рэ́чышчы |
| Р. |
рэ́чышча |
рэ́чышчаў
рэ́чышч |
| Д. |
рэ́чышчу |
рэ́чышчам |
| В. |
рэ́чышча |
рэ́чышчы |
| Т. |
рэ́чышчам |
рэ́чышчамі |
| М. |
рэ́чышчы |
рэ́чышчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.