рэцэсі́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэцэсі́ўны |
рэцэсі́ўная |
рэцэсі́ўнае |
рэцэсі́ўныя |
Р. |
рэцэсі́ўнага |
рэцэсі́ўнай рэцэсі́ўнае |
рэцэсі́ўнага |
рэцэсі́ўных |
Д. |
рэцэсі́ўнаму |
рэцэсі́ўнай |
рэцэсі́ўнаму |
рэцэсі́ўным |
В. |
рэцэсі́ўны (неадуш.) рэцэсі́ўнага (адуш.) |
рэцэсі́ўную |
рэцэсі́ўнае |
рэцэсі́ўныя (неадуш.) рэцэсі́ўных (адуш.) |
Т. |
рэцэсі́ўным |
рэцэсі́ўнай рэцэсі́ўнаю |
рэцэсі́ўным |
рэцэсі́ўнымі |
М. |
рэцэсі́ўным |
рэцэсі́ўнай |
рэцэсі́ўным |
рэцэсі́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
рэцэ́сія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэцэ́сія |
Р. |
рэцэ́сіі |
Д. |
рэцэ́сіі |
В. |
рэцэ́сію |
Т. |
рэцэ́сіяй рэцэ́сіяю |
М. |
рэцэ́сіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
рэ́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рэ́ч |
рэ́чы |
Р. |
рэ́чы |
рэ́чаў |
Д. |
рэ́чы |
рэ́чам |
В. |
рэ́ч |
рэ́чы |
Т. |
рэ́ччу |
рэ́чамі |
М. |
рэ́чы |
рэ́чах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэ́чавасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэ́чавасць |
Р. |
рэ́чавасці |
Д. |
рэ́чавасці |
В. |
рэ́чавасць |
Т. |
рэ́чавасцю |
М. |
рэ́чавасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэчаві́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэчаві́зм |
Р. |
рэчаві́зму |
Д. |
рэчаві́зму |
В. |
рэчаві́зм |
Т. |
рэчаві́змам |
М. |
рэчаві́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэчаві́стасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рэчаві́стасць |
рэчаві́стасці |
Р. |
рэчаві́стасці |
рэчаві́стасцяў рэчаві́стасцей |
Д. |
рэчаві́стасці |
рэчаві́стасцям |
В. |
рэчаві́стасць |
рэчаві́стасці |
Т. |
рэчаві́стасцю |
рэчаві́стасцямі |
М. |
рэчаві́стасці |
рэчаві́стасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэ́чавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэ́чавы |
рэ́чавая |
рэ́чавае |
рэ́чавыя |
Р. |
рэ́чавага |
рэ́чавай рэ́чавае |
рэ́чавага |
рэ́чавых |
Д. |
рэ́чаваму |
рэ́чавай |
рэ́чаваму |
рэ́чавым |
В. |
рэ́чавы (неадуш.) рэ́чавага (адуш.) |
рэ́чавую |
рэ́чавае |
рэ́чавыя (неадуш.) рэ́чавых (адуш.) |
Т. |
рэ́чавым |
рэ́чавай рэ́чаваю |
рэ́чавым |
рэ́чавымі |
М. |
рэ́чавым |
рэ́чавай |
рэ́чавым |
рэ́чавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэчаі́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэчаі́снасць |
Р. |
рэчаі́снасці |
Д. |
рэчаі́снасці |
В. |
рэчаі́снасць |
Т. |
рэчаі́снасцю |
М. |
рэчаі́снасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэчаі́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэчаі́сны |
рэчаі́сная |
рэчаі́снае |
рэчаі́сныя |
Р. |
рэчаі́снага |
рэчаі́снай рэчаі́снае |
рэчаі́снага |
рэчаі́сных |
Д. |
рэчаі́снаму |
рэчаі́снай |
рэчаі́снаму |
рэчаі́сным |
В. |
рэчаі́сны (неадуш.) рэчаі́снага (адуш.) |
рэчаі́сную |
рэчаі́снае |
рэчаі́сныя (неадуш.) рэчаі́сных (адуш.) |
Т. |
рэчаі́сным |
рэчаі́снай рэчаі́снаю |
рэчаі́сным |
рэчаі́снымі |
М. |
рэчаі́сным |
рэчаі́снай |
рэчаі́сным |
рэчаі́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.