літрэда́ктар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
літрэда́ктар |
літрэда́ктары |
Р. |
літрэда́ктара |
літрэда́ктараў |
Д. |
літрэда́ктару |
літрэда́ктарам |
В. |
літрэда́ктара |
літрэда́ктараў |
Т. |
літрэда́ктарам |
літрэда́ктарамі |
М. |
літрэда́ктару |
літрэда́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
літрэда́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
літрэда́кцыя |
літрэда́кцыі |
Р. |
літрэда́кцыі |
літрэда́кцый |
Д. |
літрэда́кцыі |
літрэда́кцыям |
В. |
літрэда́кцыю |
літрэда́кцыі |
Т. |
літрэда́кцыяй літрэда́кцыяю |
літрэда́кцыямі |
М. |
літрэда́кцыі |
літрэда́кцыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
літсупо́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
літсупо́лка |
літсупо́лкі |
Р. |
літсупо́лкі |
літсупо́лак |
Д. |
літсупо́лцы |
літсупо́лкам |
В. |
літсупо́лку |
літсупо́лкі |
Т. |
літсупо́лкай літсупо́лкаю |
літсупо́лкамі |
М. |
літсупо́лцы |
літсупо́лках |
Крыніцы:
piskunou2012.
літсупрацо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
літсупрацо́ўнік |
літсупрацо́ўнікі |
Р. |
літсупрацо́ўніка |
літсупрацо́ўнікаў |
Д. |
літсупрацо́ўніку |
літсупрацо́ўнікам |
В. |
літсупрацо́ўніка |
літсупрацо́ўнікаў |
Т. |
літсупрацо́ўнікам |
літсупрацо́ўнікамі |
М. |
літсупрацо́ўніку |
літсупрацо́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
літсупрацо́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
літсупрацо́ўніца |
літсупрацо́ўніцы |
Р. |
літсупрацо́ўніцы |
літсупрацо́ўніц |
Д. |
літсупрацо́ўніцы |
літсупрацо́ўніцам |
В. |
літсупрацо́ўніцу |
літсупрацо́ўніц |
Т. |
літсупрацо́ўніцай літсупрацо́ўніцаю |
літсупрацо́ўніцамі |
М. |
літсупрацо́ўніцы |
літсупрацо́ўніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
літуанізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
літуанізу́ю |
літуанізу́ем |
2-я ас. |
літуанізу́еш |
літуанізу́еце |
3-я ас. |
літуанізу́е |
літуанізу́юць |
Прошлы час |
м. |
літуанізава́ў |
літуанізава́лі |
ж. |
літуанізава́ла |
н. |
літуанізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
літуанізу́й |
літуанізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
літуанізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
літуанізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
літуанізу́ю |
літуанізу́ем |
2-я ас. |
літуанізу́еш |
літуанізу́еце |
3-я ас. |
літуанізу́е |
літуанізу́юць |
Прошлы час |
м. |
літуанізава́ў |
літуанізава́лі |
ж. |
літуанізава́ла |
н. |
літуанізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
літуанізу́й |
літуанізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
літуанізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
літуаніза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
літуаніза́цыя |
Р. |
літуаніза́цыі |
Д. |
літуаніза́цыі |
В. |
літуаніза́цыю |
Т. |
літуаніза́цыяй літуаніза́цыяю |
М. |
літуаніза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
літуані́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
літуані́зм |
літуані́змы |
Р. |
літуані́зма |
літуані́змаў |
Д. |
літуані́зму |
літуані́змам |
В. |
літуані́зм |
літуані́змы |
Т. |
літуані́змам |
літуані́змамі |
М. |
літуані́зме |
літуані́змах |
Крыніцы:
piskunou2012.
літуані́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
літуані́ст |
літуані́сты |
Р. |
літуані́ста |
літуані́стаў |
Д. |
літуані́сту |
літуані́стам |
В. |
літуані́ста |
літуані́стаў |
Т. |
літуані́стам |
літуані́стамі |
М. |
літуані́сце |
літуані́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.