Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя

інкрымінава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. інкрымінава́нне
Р. інкрымінава́ння
Д. інкрымінава́нню
В. інкрымінава́нне
Т. інкрымінава́ннем
М. інкрымінава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

інкрымінава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інкрымінава́ны інкрымінава́ная інкрымінава́нае інкрымінава́ныя
Р. інкрымінава́нага інкрымінава́най
інкрымінава́нае		 інкрымінава́нага інкрымінава́ных
Д. інкрымінава́наму інкрымінава́най інкрымінава́наму інкрымінава́ным
В. інкрымінава́ны (неадуш.)
інкрымінава́нага (адуш.)		 інкрымінава́ную інкрымінава́нае інкрымінава́ныя (неадуш.)
інкрымінава́ных (адуш.)
Т. інкрымінава́ным інкрымінава́най
інкрымінава́наю		 інкрымінава́ным інкрымінава́нымі
М. інкрымінава́ным інкрымінава́най інкрымінава́ным інкрымінава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

інкрымінава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інкрымінава́ны інкрымінава́ная інкрымінава́нае інкрымінава́ныя
Р. інкрымінава́нага інкрымінава́най
інкрымінава́нае		 інкрымінава́нага інкрымінава́ных
Д. інкрымінава́наму інкрымінава́най інкрымінава́наму інкрымінава́ным
В. інкрымінава́ны (неадуш.)
інкрымінава́нага (адуш.)		 інкрымінава́ную інкрымінава́нае інкрымінава́ныя (неадуш.)
інкрымінава́ных (адуш.)
Т. інкрымінава́ным інкрымінава́най
інкрымінава́наю		 інкрымінава́ным інкрымінава́нымі
М. інкрымінава́ным інкрымінава́най інкрымінава́ным інкрымінава́ных

Кароткая форма: інкрымінава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

інкрымінава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інкрымінава́ны інкрымінава́ная інкрымінава́нае інкрымінава́ныя
Р. інкрымінава́нага інкрымінава́най
інкрымінава́нае		 інкрымінава́нага інкрымінава́ных
Д. інкрымінава́наму інкрымінава́най інкрымінава́наму інкрымінава́ным
В. інкрымінава́ны (неадуш.)
інкрымінава́нага (адуш.)		 інкрымінава́ную інкрымінава́нае інкрымінава́ныя (неадуш.)
інкрымінава́ных (адуш.)
Т. інкрымінава́ным інкрымінава́най
інкрымінава́наю		 інкрымінава́ным інкрымінава́нымі
М. інкрымінава́ным інкрымінава́най інкрымінава́ным інкрымінава́ных

Кароткая форма: інкрымінава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

інкрымінава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. інкрыміну́ецца інкрыміну́юцца
Прошлы час
м. інкрымінава́ўся інкрымінава́ліся
ж. інкрымінава́лася
н. інкрымінава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

інкрымінава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. інкрыміну́ецца інкрыміну́юцца
Прошлы час
м. інкрымінава́ўся інкрымінава́ліся
ж. інкрымінава́лася
н. інкрымінава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

інкрымінава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. інкрыміну́ю інкрыміну́ем
2-я ас. інкрыміну́еш інкрыміну́еце
3-я ас. інкрыміну́е інкрыміну́юць
Прошлы час
м. інкрымінава́ў інкрымінава́лі
ж. інкрымінава́ла
н. інкрымінава́ла
Загадны лад
2-я ас. інкрыміну́й інкрыміну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час інкрыміну́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інкрымінава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. інкрыміну́ю інкрыміну́ем
2-я ас. інкрыміну́еш інкрыміну́еце
3-я ас. інкрыміну́е інкрыміну́юць
Прошлы час
м. інкрымінава́ў інкрымінава́лі
ж. інкрымінава́ла
н. інкрымінава́ла
Загадны лад
2-я ас. інкрыміну́й інкрыміну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час інкрымінава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інкрыміна́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. інкрыміна́цыя
Р. інкрыміна́цыі
Д. інкрыміна́цыі
В. інкрыміна́цыю
Т. інкрыміна́цыяй
інкрыміна́цыяю
М. інкрыміна́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

інкрэме́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інкрэме́нт інкрэме́нты
Р. інкрэме́нта інкрэме́нтаў
Д. інкрэме́нту інкрэме́нтам
В. інкрэме́нт інкрэме́нты
Т. інкрэме́нтам інкрэме́нтамі
М. інкрэме́нце інкрэме́нтах

Крыніцы: piskunou2012.