чырвані́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
чырваню́ся |
чырво́німся |
| 2-я ас. |
чырво́нішся |
чырво́ніцеся |
| 3-я ас. |
чырво́ніцца |
чырво́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
чырвані́ўся |
чырвані́ліся |
| ж. |
чырвані́лася |
| н. |
чырвані́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
чырвані́ся |
чырвані́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
чырво́нячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чырвані́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
чырваню́ |
чырво́нім |
| 2-я ас. |
чырво́ніш |
чырво́ніце |
| 3-я ас. |
чырво́ніць |
чырво́няць |
| Прошлы час |
| м. |
чырвані́ў |
чырвані́лі |
| ж. |
чырвані́ла |
| н. |
чырвані́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
чырвані́ |
чырвані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
чырво́нячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чы́рвань
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
чы́рвань |
| Р. |
чы́рвані |
| Д. |
чы́рвані |
| В. |
чы́рвань |
| Т. |
чы́рванню |
| М. |
чы́рвані |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чырваню́ткі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чырваню́ткі |
чырваню́ткая |
чырваню́ткае |
чырваню́ткія |
| Р. |
чырваню́ткага |
чырваню́ткай чырваню́ткае |
чырваню́ткага |
чырваню́ткіх |
| Д. |
чырваню́ткаму |
чырваню́ткай |
чырваню́ткаму |
чырваню́ткім |
| В. |
чырваню́ткі (неадуш.) чырваню́ткага (адуш.) |
чырваню́ткую |
чырваню́ткае |
чырваню́ткія (неадуш.) чырваню́ткіх (адуш.) |
| Т. |
чырваню́ткім |
чырваню́ткай чырваню́ткаю |
чырваню́ткім |
чырваню́ткімі |
| М. |
чырваню́ткім |
чырваню́ткай |
чырваню́ткім |
чырваню́ткіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
чырве́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чырве́нны |
чырве́нная |
чырве́ннае |
чырве́нныя |
| Р. |
чырве́ннага |
чырве́ннай чырве́ннае |
чырве́ннага |
чырве́нных |
| Д. |
чырве́ннаму |
чырве́ннай |
чырве́ннаму |
чырве́нным |
| В. |
чырве́нны (неадуш.) чырве́ннага (адуш.) |
чырве́нную |
чырве́ннае |
чырве́нныя (неадуш.) чырве́нных (адуш.) |
| Т. |
чырве́нным |
чырве́ннай чырве́ннаю |
чырве́нным |
чырве́ннымі |
| М. |
чырве́нным |
чырве́ннай |
чырве́нным |
чырве́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
чырво́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чырво́вы |
чырво́вая |
чырво́вае |
чырво́выя |
| Р. |
чырво́вага |
чырво́вай чырво́вае |
чырво́вага |
чырво́вых |
| Д. |
чырво́ваму |
чырво́вай |
чырво́ваму |
чырво́вым |
| В. |
чырво́вы (неадуш.) чырво́вага (адуш.) |
чырво́вую |
чырво́вае |
чырво́выя (неадуш.) чырво́вых (адуш.) |
| Т. |
чырво́вым |
чырво́вай чырво́ваю |
чырво́вым |
чырво́вымі |
| М. |
чырво́вым |
чырво́вай |
чырво́вым |
чырво́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чырвонаарме́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чырвонаарме́ец |
чырвонаарме́йцы |
| Р. |
чырвонаарме́йца |
чырвонаарме́йцаў |
| Д. |
чырвонаарме́йцу |
чырвонаарме́йцам |
| В. |
чырвонаарме́йца |
чырвонаарме́йцаў |
| Т. |
чырвонаарме́йцам |
чырвонаарме́йцамі |
| М. |
чырвонаарме́йцу |
чырвонаарме́йцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.