Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

рэфрэ́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэфрэ́нны рэфрэ́нная рэфрэ́ннае рэфрэ́нныя
Р. рэфрэ́ннага рэфрэ́ннай
рэфрэ́ннае
рэфрэ́ннага рэфрэ́нных
Д. рэфрэ́ннаму рэфрэ́ннай рэфрэ́ннаму рэфрэ́нным
В. рэфрэ́нны (неадуш.)
рэфрэ́ннага (адуш.)
рэфрэ́нную рэфрэ́ннае рэфрэ́нныя (неадуш.)
рэфрэ́нных (адуш.)
Т. рэфрэ́нным рэфрэ́ннай
рэфрэ́ннаю
рэфрэ́нным рэфрэ́ннымі
М. рэфрэ́нным рэфрэ́ннай рэфрэ́нным рэфрэ́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

рэфулё́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэфулё́р рэфулё́ры
Р. рэфулё́ра рэфулё́раў
Д. рэфулё́ру рэфулё́рам
В. рэфулё́р рэфулё́ры
Т. рэфулё́рам рэфулё́рамі
М. рэфулё́ры рэфулё́рах

Крыніцы: piskunou2012.

рэфулі́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рэфулі́раванне
Р. рэфулі́равання
Д. рэфулі́раванню
В. рэфулі́раванне
Т. рэфулі́раваннем
М. рэфулі́раванні

Крыніцы: piskunou2012.

рэфулі́раваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэфулі́раваны рэфулі́раваная рэфулі́раванае рэфулі́раваныя
Р. рэфулі́раванага рэфулі́раванай
рэфулі́раванае
рэфулі́раванага рэфулі́раваных
Д. рэфулі́раванаму рэфулі́раванай рэфулі́раванаму рэфулі́раваным
В. рэфулі́раваны (неадуш.)
рэфулі́раванага (адуш.)
рэфулі́раваную рэфулі́раванае рэфулі́раваныя (неадуш.)
рэфулі́раваных (адуш.)
Т. рэфулі́раваным рэфулі́раванай
рэфулі́раванаю
рэфулі́раваным рэфулі́раванымі
М. рэфулі́раваным рэфулі́раванай рэфулі́раваным рэфулі́раваных

Крыніцы: piskunou2012.

рэфулі́равацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. рэфулі́руецца рэфулі́руюцца
Прошлы час
м. рэфулі́раваўся рэфулі́раваліся
ж. рэфулі́равалася
н. рэфулі́равалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час рэфулі́руючыся

Крыніцы: piskunou2012.

рэфулі́раваць

‘вывесці (выводзіць) грунт па трубаправодзе’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рэфулі́рую рэфулі́руем
2-я ас. рэфулі́руеш рэфулі́руеце
3-я ас. рэфулі́руе рэфулі́руюць
Прошлы час
м. рэфулі́раваў рэфулі́равалі
ж. рэфулі́равала
н. рэфулі́равала
Загадны лад
2-я ас. рэфулі́руй рэфулі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час рэфулі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

рэфулі́раваць

‘вывесці (выводзіць) грунт па трубаправодзе’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. рэфулі́рую рэфулі́руем
2-я ас. рэфулі́руеш рэфулі́руеце
3-я ас. рэфулі́руе рэфулі́руюць
Прошлы час
м. рэфулі́раваў рэфулі́равалі
ж. рэфулі́равала
н. рэфулі́равала
Загадны лад
2-я ас. рэфулі́руй рэфулі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час рэфулі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

рэ́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рэ́ха
Р. рэ́ха
Д. рэ́ху
В. рэ́ха
Т. рэ́хам
М. рэ́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэхагра́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэхагра́ма рэхагра́мы
Р. рэхагра́мы рэхагра́м
Д. рэхагра́ме рэхагра́мам
В. рэхагра́му рэхагра́мы
Т. рэхагра́май
рэхагра́маю
рэхагра́мамі
М. рэхагра́ме рэхагра́мах

Крыніцы: piskunou2012.

рэхаграфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэхаграфі́чны рэхаграфі́чная рэхаграфі́чнае рэхаграфі́чныя
Р. рэхаграфі́чнага рэхаграфі́чнай
рэхаграфі́чнае
рэхаграфі́чнага рэхаграфі́чных
Д. рэхаграфі́чнаму рэхаграфі́чнай рэхаграфі́чнаму рэхаграфі́чным
В. рэхаграфі́чны (неадуш.)
рэхаграфі́чнага (адуш.)
рэхаграфі́чную рэхаграфі́чнае рэхаграфі́чныя (неадуш.)
рэхаграфі́чных (адуш.)
Т. рэхаграфі́чным рэхаграфі́чнай
рэхаграфі́чнаю
рэхаграфі́чным рэхаграфі́чнымі
М. рэхаграфі́чным рэхаграфі́чнай рэхаграфі́чным рэхаграфі́чных

Крыніцы: piskunou2012.