рэфрэ́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэфрэ́нны |
рэфрэ́нная |
рэфрэ́ннае |
рэфрэ́нныя |
Р. |
рэфрэ́ннага |
рэфрэ́ннай рэфрэ́ннае |
рэфрэ́ннага |
рэфрэ́нных |
Д. |
рэфрэ́ннаму |
рэфрэ́ннай |
рэфрэ́ннаму |
рэфрэ́нным |
В. |
рэфрэ́нны (неадуш.) рэфрэ́ннага (адуш.) |
рэфрэ́нную |
рэфрэ́ннае |
рэфрэ́нныя (неадуш.) рэфрэ́нных (адуш.) |
Т. |
рэфрэ́нным |
рэфрэ́ннай рэфрэ́ннаю |
рэфрэ́нным |
рэфрэ́ннымі |
М. |
рэфрэ́нным |
рэфрэ́ннай |
рэфрэ́нным |
рэфрэ́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
рэфулё́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рэфулё́р |
рэфулё́ры |
Р. |
рэфулё́ра |
рэфулё́раў |
Д. |
рэфулё́ру |
рэфулё́рам |
В. |
рэфулё́р |
рэфулё́ры |
Т. |
рэфулё́рам |
рэфулё́рамі |
М. |
рэфулё́ры |
рэфулё́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэфулі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэфулі́раванне |
Р. |
рэфулі́равання |
Д. |
рэфулі́раванню |
В. |
рэфулі́раванне |
Т. |
рэфулі́раваннем |
М. |
рэфулі́раванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэфулі́равацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
рэфулі́руецца |
рэфулі́руюцца |
Прошлы час |
м. |
рэфулі́раваўся |
рэфулі́раваліся |
ж. |
рэфулі́равалася |
н. |
рэфулі́равалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
рэфулі́руючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэфулі́раваць
‘вывесці (выводзіць) грунт па трубаправодзе’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
рэфулі́рую |
рэфулі́руем |
2-я ас. |
рэфулі́руеш |
рэфулі́руеце |
3-я ас. |
рэфулі́руе |
рэфулі́руюць |
Прошлы час |
м. |
рэфулі́раваў |
рэфулі́равалі |
ж. |
рэфулі́равала |
н. |
рэфулі́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
рэфулі́руй |
рэфулі́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
рэфулі́руючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэфулі́раваць
‘вывесці (выводзіць) грунт па трубаправодзе’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
рэфулі́рую |
рэфулі́руем |
2-я ас. |
рэфулі́руеш |
рэфулі́руеце |
3-я ас. |
рэфулі́руе |
рэфулі́руюць |
Прошлы час |
м. |
рэфулі́раваў |
рэфулі́равалі |
ж. |
рэфулі́равала |
н. |
рэфулі́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
рэфулі́руй |
рэфулі́руйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
рэфулі́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэ́ха
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэ́ха |
Р. |
рэ́ха |
Д. |
рэ́ху |
В. |
рэ́ха |
Т. |
рэ́хам |
М. |
рэ́ху |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэхагра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рэхагра́ма |
рэхагра́мы |
Р. |
рэхагра́мы |
рэхагра́м |
Д. |
рэхагра́ме |
рэхагра́мам |
В. |
рэхагра́му |
рэхагра́мы |
Т. |
рэхагра́май рэхагра́маю |
рэхагра́мамі |
М. |
рэхагра́ме |
рэхагра́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.