брушнатыфо́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
брушнатыфо́зны |
брушнатыфо́зная |
брушнатыфо́знае |
брушнатыфо́зныя |
| Р. |
брушнатыфо́знага |
брушнатыфо́знай
брушнатыфо́знае |
брушнатыфо́знага |
брушнатыфо́зных |
| Д. |
брушнатыфо́знаму |
брушнатыфо́знай |
брушнатыфо́знаму |
брушнатыфо́зным |
| В. |
брушнатыфо́зны (неадуш.)
брушнатыфо́знага (адуш.) |
брушнатыфо́зную |
брушнатыфо́знае |
брушнатыфо́зныя (неадуш.)
брушнатыфо́зных (адуш.) |
| Т. |
брушнатыфо́зным |
брушнатыфо́знай
брушнатыфо́знаю |
брушнатыфо́зным |
брушнатыфо́знымі |
| М. |
брушнатыфо́зным |
брушнатыфо́знай |
брушнатыфо́зным |
брушнатыфо́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
брушны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
брушны́ |
брушна́я |
брушно́е |
брушны́я |
| Р. |
брушно́га |
брушно́й
брушно́е |
брушно́га |
брушны́х |
| Д. |
брушно́му |
брушно́й |
брушно́му |
брушны́м |
| В. |
брушны́ (неадуш.)
брушно́га (адуш.) |
брушну́ю |
брушно́е |
брушны́я (неадуш.)
брушны́х (адуш.) |
| Т. |
брушны́м |
брушно́й
брушно́ю |
брушны́м |
брушны́мі |
| М. |
брушны́м |
брушно́й |
брушны́м |
брушны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
брушы́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
брушы́на |
брушы́ны |
| Р. |
брушы́ны |
брушы́н |
| Д. |
брушы́не |
брушы́нам |
| В. |
брушы́ну |
брушы́ны |
| Т. |
брушы́най
брушы́наю |
брушы́намі |
| М. |
брушы́не |
брушы́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
брушы́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
брушы́нны |
брушы́нная |
брушы́ннае |
брушы́нныя |
| Р. |
брушы́ннага |
брушы́ннай
брушы́ннае |
брушы́ннага |
брушы́нных |
| Д. |
брушы́ннаму |
брушы́ннай |
брушы́ннаму |
брушы́нным |
| В. |
брушы́нны (неадуш.)
брушы́ннага (адуш.) |
брушы́нную |
брушы́ннае |
брушы́нныя (неадуш.)
брушы́нных (адуш.) |
| Т. |
брушы́нным |
брушы́ннай
брушы́ннаю |
брушы́нным |
брушы́ннымі |
| М. |
брушы́нным |
брушы́ннай |
брушы́нным |
брушы́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бруя́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бруя́ |
бруі́ |
| Р. |
бруі́ |
бру́й |
| Д. |
бруі́ |
бруя́м |
| В. |
брую́ |
бруі́ |
| Т. |
бруёй
бруёю |
бруя́мі |
| М. |
бруі́ |
бруя́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.