чыне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
чыне́нне |
| Р. |
чыне́ння |
| Д. |
чыне́нню |
| В. |
чыне́нне |
| Т. |
чыне́ннем |
| М. |
чыне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
чы́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чы́нены |
чы́неная |
чы́ненае |
чы́неныя |
| Р. |
чы́ненага |
чы́ненай
чы́ненае |
чы́ненага |
чы́неных |
| Д. |
чы́ненаму |
чы́ненай |
чы́ненаму |
чы́неным |
| В. |
чы́нены (неадуш.)
чы́ненага (адуш.) |
чы́неную |
чы́ненае |
чы́неныя (неадуш.)
чы́неных (адуш.) |
| Т. |
чы́неным |
чы́ненай
чы́ненаю |
чы́неным |
чы́ненымі |
| М. |
чы́неным |
чы́ненай |
чы́неным |
чы́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
чыні́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
чы́ніцца |
чы́няцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
чыні́ўся |
чыні́ліся |
| ж. |
чыні́лася |
| н. |
чыні́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чыні́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
чыню́ |
чы́нім |
| 2-я ас. |
чы́ніш |
чы́ніце |
| 3-я ас. |
чы́ніць |
чы́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
чыні́ў |
чыні́лі |
| ж. |
чыні́ла |
| н. |
чыні́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
чыні́ |
чыні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
чы́нячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чынна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| чынна |
чынней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
чы́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
чы́ннасць |
| Р. |
чы́ннасці |
| Д. |
чы́ннасці |
| В. |
чы́ннасць |
| Т. |
чы́ннасцю |
| М. |
чы́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чы́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чы́ннік |
чы́ннікі |
| Р. |
чы́нніка |
чы́ннікаў |
| Д. |
чы́нніку |
чы́ннікам |
| В. |
чы́ннік |
чы́ннікі |
| Т. |
чы́ннікам |
чы́ннікамі |
| М. |
чы́нніку |
чы́нніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
чы́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чы́нны |
чы́нная |
чы́ннае |
чы́нныя |
| Р. |
чы́ннага |
чы́ннай
чы́ннае |
чы́ннага |
чы́нных |
| Д. |
чы́ннаму |
чы́ннай |
чы́ннаму |
чы́нным |
| В. |
чы́нны (неадуш.)
чы́ннага (адуш.) |
чы́нную |
чы́ннае |
чы́нныя (неадуш.)
чы́нных (адуш.) |
| Т. |
чы́нным |
чы́ннай
чы́ннаю |
чы́нным |
чы́ннымі |
| М. |
чы́нным |
чы́ннай |
чы́нным |
чы́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.