Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ

чы́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чы́й
Р. чы́ю
Д. чы́ю
В. чы́й
Т. чы́ем
М. чы́і

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

чы́й

займеннік, пытальна–адносны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́й чыя́ чыё чые́
Р. чыйго́ чыёй чыйго́ чыі́х
Д. чыйму́ чыёй чыйму́ чыі́м
В. чыйго́ (адуш.)
чы́й (неадуш.)		 чыю́ чыё чыі́х
чые́
Т. чыі́м чыёй
чыёю		 чыі́м чыі́мі
М. чыі́м чыёй чыі́м чыі́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

чы́йсь

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́йсь чыя́сь чыё́сь чые́сь
Р. чыйго́сь чыё́йсь чыйго́сь чыі́хсь
Д. чыйму́сь чыё́йсь чыйму́сь чыі́мсь
В. чыйго́сь (адуш.)
чы́йсь (неадуш.)		 чыю́сь чыё́сь чыі́хсь
чые́сь
Т. чыі́мсь чыё́йсь чыі́мсь чыі́місь
М. чыі́мсь чыё́йсь чыі́мсь чыі́хсь

Крыніцы: prym2009.

чы́йсьці

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́йсьці чыя́сьці чыёсьці чые́сьці
Р. чыйго́сьці чыёйсьці чыйго́сьці чыі́хсьці
Д. чыйму́сьці чыёйсьці чыйму́сьці чыі́мсьці
В. чыйго́сьці (адуш.)
чы́йсьці (неадуш.)		 чыю́сьці чыёсьці чыі́хсьці
чые́сьці
Т. чыі́мсьці чыёйсьці чыі́мсьці чыі́місьці
М. чыі́мсьці чыёйсьці чыі́мсьці чыі́хсьці

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чый-ко́лечы

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз.
м.
Н. чый-ко́лечы
Р. чыйго́-ко́лечы
Д. чыйму́-ко́лечы
В. чыйго́-ко́лечы (адуш.)
чый-ко́лечы (неадуш.)
Т. чыі́м-ко́лечы
М. чыі́м-ко́лечы

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

чый-не́будзь

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чый-не́будзь чыя́-не́будзь чыё-не́будзь чые́-не́будзь
Р. чыйго́-не́будзь чыёй-не́будзь чыйго́-не́будзь чыі́х-не́будзь
Д. чыйму́-не́будзь чыёй-не́будзь чыйму́-не́будзь чыі́м-не́будзь
В. чыйго́-не́будзь (адуш.)
чый-не́будзь (неадуш.)		 чыю́-не́будзь чыё-не́будзь чыі́х-не́будзь
чые́-не́будзь
Т. чыі́м-не́будзь чыёй-не́будзь чыі́м-не́будзь чыі́мі-не́будзь
М. чыі́м-не́будзь чыёй-не́будзь чыі́м-не́будзь чыі́х-не́будзь

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чый-нічы́й

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чый-нічы́й чыя-нічыя́ чыё-нічыё чые́-нічые́
Р. чыйго-нічыйго́ чыёй-нічыёй чыйго-нічыйго́ чыі́х-нічыі́х
Д. чыйму-нічыйму́ чыёй-нічыёй чыйму-нічыйму́ чыі́м-нічыі́м
В. чыйго-нічыйго́ (адуш.)
чый-нічы́й (неадуш.)		 чыю-нічыю́ чыё-нічыё чыі́х-нічыі́х
чые́-нічые́
Т. чыім-нічыі́м чыёй-нічыёй
чыёю-нічыёю		 чыім-нічыі́м чыі́мі-нічыі́мі
М. чыім-нічыі́м чыёй-нічыёй чыім-нічыі́м чыі́х-нічыі́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чы́к

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Чыка́га

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Чыка́га
Р. Чыка́га
Д. Чыка́га
В. Чыка́га
Т. Чыка́га
М. Чыка́га

чыка́гскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чыка́гскі чыка́гская чыка́гскае чыка́гскія
Р. чыка́гскага чыка́гскай
чыка́гскае		 чыка́гскага чыка́гскіх
Д. чыка́гскаму чыка́гскай чыка́гскаму чыка́гскім
В. чыка́гскі (неадуш.)
чыка́гскага (адуш.)		 чыка́гскую чыка́гскае чыка́гскія (неадуш.)
чыка́гскіх (адуш.)
Т. чыка́гскім чыка́гскай
чыка́гскаю		 чыка́гскім чыка́гскімі
М. чыка́гскім чыка́гскай чыка́гскім чыка́гскіх

Крыніцы: piskunou2012.