Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

рэтэнцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэтэнцы́йны рэтэнцы́йная рэтэнцы́йнае рэтэнцы́йныя
Р. рэтэнцы́йнага рэтэнцы́йнай
рэтэнцы́йнае		 рэтэнцы́йнага рэтэнцы́йных
Д. рэтэнцы́йнаму рэтэнцы́йнай рэтэнцы́йнаму рэтэнцы́йным
В. рэтэнцы́йны (неадуш.)
рэтэнцы́йнага (адуш.)		 рэтэнцы́йную рэтэнцы́йнае рэтэнцы́йныя (неадуш.)
рэтэнцы́йных (адуш.)
Т. рэтэнцы́йным рэтэнцы́йнай
рэтэнцы́йнаю		 рэтэнцы́йным рэтэнцы́йнымі
М. рэтэнцы́йным рэтэнцы́йнай рэтэнцы́йным рэтэнцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

рэтэ́нцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рэтэ́нцыя
Р. рэтэ́нцыі
Д. рэтэ́нцыі
В. рэтэ́нцыю
Т. рэтэ́нцыяй
рэтэ́нцыяю
М. рэтэ́нцыі

Крыніцы: piskunou2012.

Рэ́ут

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Рэ́ут
Р. Рэ́ута
Д. Рэ́уту
В. Рэ́ут
Т. Рэ́утам
М. Рэ́уце

рэ́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рэ́ў
Р. рэ́ву
Д. рэ́ву
В. рэ́ў
Т. рэ́вам
М. рэ́ве

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

рэўваенсаве́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэўваенсаве́т рэўваенсаве́ты
Р. рэўваенсаве́та рэўваенсаве́таў
Д. рэўваенсаве́ту рэўваенсаве́там
В. рэўваенсаве́т рэўваенсаве́ты
Т. рэўваенсаве́там рэўваенсаве́тамі
М. рэўваенсаве́це рэўваенсаве́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

рэ́ўза

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́ўза рэ́ўзы
Р. рэ́ўзы рэ́ўз
Д. рэ́ўзе рэ́ўзам
В. рэ́ўзу рэ́ўз
Т. рэ́ўзай
рэ́ўзаю		 рэ́ўзамі
М. рэ́ўзе рэ́ўзах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008.

рэ́ўза

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́ўза рэ́ўзы
Р. рэ́ўзы рэ́ўз
рэ́ўзаў
Д. рэ́ўзу рэ́ўзам
В. рэ́ўзу рэ́ўз
рэ́ўзаў
Т. рэ́ўзам рэ́ўзамі
М. рэ́ўзе рэ́ўзах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008.

рэўка́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэўка́м рэўка́мы
Р. рэўка́ма рэўка́маў
Д. рэўка́му рэўка́мам
В. рэўка́м рэўка́мы
Т. рэўка́мам рэўка́мамі
М. рэўка́ме рэўка́мах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

рэўка́мавец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэўка́мавец рэўка́маўцы
Р. рэўка́маўца рэўка́маўцаў
Д. рэўка́маўцу рэўка́маўцам
В. рэўка́маўца рэўка́маўцаў
Т. рэўка́маўцам рэўка́маўцамі
М. рэўка́маўцу рэўка́маўцах

Крыніцы: piskunou2012.

рэўка́маўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэўка́маўскі рэўка́маўская рэўка́маўскае рэўка́маўскія
Р. рэўка́маўскага рэўка́маўскай
рэўка́маўскае		 рэўка́маўскага рэўка́маўскіх
Д. рэўка́маўскаму рэўка́маўскай рэўка́маўскаму рэўка́маўскім
В. рэўка́маўскі (неадуш.)
рэўка́маўскага (адуш.)		 рэўка́маўскую рэўка́маўскае рэўка́маўскія (неадуш.)
рэўка́маўскіх (адуш.)
Т. рэўка́маўскім рэўка́маўскай
рэўка́маўскаю		 рэўка́маўскім рэўка́маўскімі
М. рэўка́маўскім рэўка́маўскай рэўка́маўскім рэўка́маўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.