Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёжзілоруыэюя’

бараву́хскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бараву́хскі бараву́хская бараву́хскае бараву́хскія
Р. бараву́хскага бараву́хскай
бараву́хскае		 бараву́хскага бараву́хскіх
Д. бараву́хскаму бараву́хскай бараву́хскаму бараву́хскім
В. бараву́хскі (неадуш.)
бараву́хскага (адуш.)		 бараву́хскую бараву́хскае бараву́хскія (неадуш.)
бараву́хскіх (адуш.)
Т. бараву́хскім бараву́хскай
бараву́хскаю		 бараву́хскім бараву́хскімі
М. бараву́хскім бараву́хскай бараву́хскім бараву́хскіх

Крыніцы: piskunou2012.

баравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. баравы́ барава́я бараво́е баравы́я
Р. бараво́га бараво́й
бараво́е		 бараво́га баравы́х
Д. бараво́му бараво́й бараво́му баравы́м
В. баравы́ (неадуш.)
бараво́га (адуш.)		 бараву́ю бараво́е баравы́я (неадуш.)
баравы́х (адуш.)
Т. баравы́м бараво́й
бараво́ю		 баравы́м баравы́мі
М. баравы́м бараво́й баравы́м баравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Баравы́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Баравы́я
Р. Баравы́х
Д. Баравы́м
В. Баравы́я
Т. Баравы́мі
М. Баравы́х

барагра́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. барагра́ма барагра́мы
Р. барагра́мы барагра́м
Д. барагра́ме барагра́мам
В. барагра́му барагра́мы
Т. барагра́май
барагра́маю		 барагра́мамі
М. барагра́ме барагра́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

барада́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. барада́ баро́ды
Р. барады́ баро́д
Д. барадзе́ баро́дам
В. бараду́ баро́ды
Т. барадо́й
барадо́ю		 баро́дамі
М. барадзе́ баро́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

барада́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. барада́тасць
Р. барада́тасці
Д. барада́тасці
В. барада́тасць
Т. барада́тасцю
М. барада́тасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

барада́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. барада́ты барада́тая барада́тае барада́тыя
Р. барада́тага барада́тай
барада́тае		 барада́тага барада́тых
Д. барада́таму барада́тай барада́таму барада́тым
В. барада́ты (неадуш.)
барада́тага (адуш.)		 барада́тую барада́тае барада́тыя (неадуш.)
барада́тых (адуш.)
Т. барада́тым барада́тай
барада́таю		 барада́тым барада́тымі
М. барада́тым барада́тай барада́тым барада́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

барада́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. барада́ўнік
Р. барада́ўніку
Д. барада́ўніку
В. барада́ўнік
Т. барада́ўнікам
М. барада́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

барада́ўчата

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
барада́ўчата - -

барадаўчаты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. барадаўчаты барадаўчатая барадаўчатае барадаўчатыя
Р. барадаўчатага барадаўчатай
барадаўчатае		 барадаўчатага барадаўчатых
Д. барадаўчатаму барадаўчатай барадаўчатаму барадаўчатым
В. барадаўчаты
барадаўчатага		 барадаўчатую барадаўчатае барадаўчатыя
Т. барадаўчатым барадаўчатай
барадаўчатаю		 барадаўчатым барадаўчатымі
М. барадаўчатым барадаўчатай барадаўчатым барадаўчатых