бязгрэ́шна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
бязгрэ́шна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
бязгрэ́шнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
бязгрэ́шнасць |
Р. |
бязгрэ́шнасці |
Д. |
бязгрэ́шнасці |
В. |
бязгрэ́шнасць |
Т. |
бязгрэ́шнасцю |
М. |
бязгрэ́шнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бязгрэ́шны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бязгрэ́шны |
бязгрэ́шная |
бязгрэ́шнае |
бязгрэ́шныя |
Р. |
бязгрэ́шнага |
бязгрэ́шнай бязгрэ́шнае |
бязгрэ́шнага |
бязгрэ́шных |
Д. |
бязгрэ́шнаму |
бязгрэ́шнай |
бязгрэ́шнаму |
бязгрэ́шным |
В. |
бязгрэ́шны (неадуш.) бязгрэ́шнага (адуш.) |
бязгрэ́шную |
бязгрэ́шнае |
бязгрэ́шныя (неадуш.) бязгрэ́шных (адуш.) |
Т. |
бязгрэ́шным |
бязгрэ́шнай бязгрэ́шнаю |
бязгрэ́шным |
бязгрэ́шнымі |
М. |
бязгрэ́шным |
бязгрэ́шнай |
бязгрэ́шным |
бязгрэ́шных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бязгу́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
бязгу́чна |
бязгу́чней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
бязгу́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
бязгу́чнасць |
Р. |
бязгу́чнасці |
Д. |
бязгу́чнасці |
В. |
бязгу́чнасць |
Т. |
бязгу́чнасцю |
М. |
бязгу́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бязгу́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бязгу́чны |
бязгу́чная |
бязгу́чнае |
бязгу́чныя |
Р. |
бязгу́чнага |
бязгу́чнай бязгу́чнае |
бязгу́чнага |
бязгу́чных |
Д. |
бязгу́чнаму |
бязгу́чнай |
бязгу́чнаму |
бязгу́чным |
В. |
бязгу́чны (неадуш.) бязгу́чнага (адуш.) |
бязгу́чную |
бязгу́чнае |
бязгу́чныя (неадуш.) бязгу́чных (адуш.) |
Т. |
бязгу́чным |
бязгу́чнай бязгу́чнаю |
бязгу́чным |
бязгу́чнымі |
М. |
бязгу́чным |
бязгу́чнай |
бязгу́чным |
бязгу́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Бязда́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Бязда́ны |
Р. |
Бязда́н Бязда́наў |
Д. |
Бязда́нам |
В. |
Бязда́ны |
Т. |
Бязда́намі |
М. |
Бязда́нах |
бязда́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
бязда́рна |
бязда́рней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.