ігнарава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ігнару́ю |
ігнару́ем |
2-я ас. |
ігнару́еш |
ігнару́еце |
3-я ас. |
ігнару́е |
ігнару́юць |
Прошлы час |
м. |
ігнарава́ў |
ігнарава́лі |
ж. |
ігнарава́ла |
н. |
ігнарава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ігнару́й |
ігнару́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ігнарава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ігнара́нт
‘неадукаваны, цёмны чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ігнара́нт |
ігнара́нты |
Р. |
ігнара́нта |
ігнара́нтаў |
Д. |
ігнара́нту |
ігнара́нтам |
В. |
ігнара́нта |
ігнара́нтаў |
Т. |
ігнара́нтам |
ігнара́нтамі |
М. |
ігнара́нце |
ігнара́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ігнара́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ігнара́нцыя |
Р. |
ігнара́нцыі |
Д. |
ігнара́нцыі |
В. |
ігнара́нцыю |
Т. |
ігнара́нцыяй ігнара́нцыяю |
М. |
ігнара́нцыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ігна́т
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Ігна́т |
Ігна́ты |
Р. |
Ігна́та |
Ігна́таў |
Д. |
Ігна́ту |
Ігна́там |
В. |
Ігна́та |
Ігна́таў |
Т. |
Ігна́там |
Ігна́тамі |
М. |
Ігна́це |
Ігна́тах |
Ігна́тава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ігна́тава |
Р. |
Ігна́тава |
Д. |
Ігна́таву |
В. |
Ігна́тава |
Т. |
Ігна́тавам |
М. |
Ігна́таве |
Ігна́тавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ігна́тавічы |
Р. |
Ігна́тавіч Ігна́тавічаў |
Д. |
Ігна́тавічам |
В. |
Ігна́тавічы |
Т. |
Ігна́тавічамі |
М. |
Ігна́тавічах |
Ігна́таўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ігна́таўка |
Р. |
Ігна́таўкі |
Д. |
Ігна́таўцы |
В. |
Ігна́таўку |
Т. |
Ігна́таўкай Ігна́таўкаю |
М. |
Ігна́таўцы |
Ігна́та-Фабія́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ігна́та-Фабія́наўка |
Р. |
Ігна́та-Фабія́наўкі |
Д. |
Ігна́та-Фабія́наўцы |
В. |
Ігна́та-Фабія́наўку |
Т. |
Ігна́та-Фабія́наўкай Ігна́та-Фабія́наўкаю |
М. |
Ігна́та-Фабія́наўцы |
Ігна́ткаўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ігна́ткаўцы |
Р. |
Ігна́ткаўцаў |
Д. |
Ігна́ткаўцам |
В. |
Ігна́ткаўцы |
Т. |
Ігна́ткаўцамі |
М. |
Ігна́ткаўцах |
Ігнато́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ігнато́ўка |
Р. |
Ігнато́ўкі |
Д. |
Ігнато́ўцы |
В. |
Ігнато́ўку |
Т. |
Ігнато́ўкай Ігнато́ўкаю |
М. |
Ігнато́ўцы |