Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ігнарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ігнару́ю ігнару́ем
2-я ас. ігнару́еш ігнару́еце
3-я ас. ігнару́е ігнару́юць
Прошлы час
м. ігнарава́ў ігнарава́лі
ж. ігнарава́ла
н. ігнарава́ла
Загадны лад
2-я ас. ігнару́й ігнару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ігнарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ігнара́нт

‘неадукаваны, цёмны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ігнара́нт ігнара́нты
Р. ігнара́нта ігнара́нтаў
Д. ігнара́нту ігнара́нтам
В. ігнара́нта ігнара́нтаў
Т. ігнара́нтам ігнара́нтамі
М. ігнара́нце ігнара́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

ігнара́нцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ігнара́нцыя
Р. ігнара́нцыі
Д. ігнара́нцыі
В. ігнара́нцыю
Т. ігнара́нцыяй
ігнара́нцыяю
М. ігнара́нцыі

Крыніцы: piskunou2012.

Ігна́т

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ігна́т Ігна́ты
Р. Ігна́та Ігна́таў
Д. Ігна́ту Ігна́там
В. Ігна́та Ігна́таў
Т. Ігна́там Ігна́тамі
М. Ігна́це Ігна́тах

Ігна́тава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ігна́тава
Р. Ігна́тава
Д. Ігна́таву
В. Ігна́тава
Т. Ігна́тавам
М. Ігна́таве

Ігна́тавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ігна́тавічы
Р. Ігна́тавіч
Ігна́тавічаў
Д. Ігна́тавічам
В. Ігна́тавічы
Т. Ігна́тавічамі
М. Ігна́тавічах

Ігна́таўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ігна́таўка
Р. Ігна́таўкі
Д. Ігна́таўцы
В. Ігна́таўку
Т. Ігна́таўкай
Ігна́таўкаю
М. Ігна́таўцы

Ігна́та-Фабія́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ігна́та-Фабія́наўка
Р. Ігна́та-Фабія́наўкі
Д. Ігна́та-Фабія́наўцы
В. Ігна́та-Фабія́наўку
Т. Ігна́та-Фабія́наўкай
Ігна́та-Фабія́наўкаю
М. Ігна́та-Фабія́наўцы

Ігна́ткаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ігна́ткаўцы
Р. Ігна́ткаўцаў
Д. Ігна́ткаўцам
В. Ігна́ткаўцы
Т. Ігна́ткаўцамі
М. Ігна́ткаўцах

Ігнато́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ігнато́ўка
Р. Ігнато́ўкі
Д. Ігнато́ўцы
В. Ігнато́ўку
Т. Ігнато́ўкай
Ігнато́ўкаю
М. Ігнато́ўцы