ліня́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ліня́лы |
ліня́лая |
ліня́лае |
ліня́лыя |
| Р. |
ліня́лага |
ліня́лай ліня́лае |
ліня́лага |
ліня́лых |
| Д. |
ліня́ламу |
ліня́лай |
ліня́ламу |
ліня́лым |
| В. |
ліня́лы (неадуш.) ліня́лага (адуш.) |
ліня́лую |
ліня́лае |
ліня́лыя (неадуш.) ліня́лых (адуш.) |
| Т. |
ліня́лым |
ліня́лай ліня́лаю |
ліня́лым |
ліня́лымі |
| М. |
ліня́лым |
ліня́лай |
ліня́лым |
ліня́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ліня́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ліня́нне |
| Р. |
ліня́ння |
| Д. |
ліня́нню |
| В. |
ліня́нне |
| Т. |
ліня́ннем |
| М. |
ліня́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ліня́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ліня́ю |
ліня́ем |
| 2-я ас. |
ліня́еш |
ліня́еце |
| 3-я ас. |
ліня́е |
ліня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ліня́ў |
ліня́лі |
| ж. |
ліня́ла |
| н. |
ліня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ліня́й |
ліня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ліня́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.