Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Чо́рнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

чорнакашу́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

чорнапарэ́чкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чорнапарэ́чкавы	чорнапарэ́чкавая	чорнапарэ́чкавае	чорнапарэ́чкавыя
Р.	чорнапарэ́чкавага	чорнапарэ́чкавай чорнапарэ́чкавае	чорнапарэ́чкавага	чорнапарэ́чкавых
Д.	чорнапарэ́чкаваму	чорнапарэ́чкавай	чорнапарэ́чкаваму	чорнапарэ́чкавым
В.	чорнапарэ́чкавы (неадуш.) чорнапарэ́чкавага (адуш.)	чорнапарэ́чкавую	чорнапарэ́чкавае	чорнапарэ́чкавыя (неадуш.) чорнапарэ́чкавых (адуш.)
Т.	чорнапарэ́чкавым	чорнапарэ́чкавай чорнапарэ́чкаваю	чорнапарэ́чкавым	чорнапарэ́чкавымі
М.	чорнапарэ́чкавым	чорнапарэ́чкавай	чорнапарэ́чкавым	чорнапарэ́чкавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

чорнарабо́чая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

чорнарабо́чы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чорнарабо́чы	чорнарабо́чая	чорнарабо́чае	чорнарабо́чыя
Р.	чорнарабо́чага	чорнарабо́чай чорнарабо́чае	чорнарабо́чага	чорнарабо́чых
Д.	чорнарабо́чаму	чорнарабо́чай	чорнарабо́чаму	чорнарабо́чым
В.	чорнарабо́чы (неадуш.) чорнарабо́чага (адуш.)	чорнарабо́чую	чорнарабо́чае	чорнарабо́чыя (неадуш.) чорнарабо́чых (адуш.)
Т.	чорнарабо́чым	чорнарабо́чай чорнарабо́чаю	чорнарабо́чым	чорнарабо́чымі
М.	чорнарабо́чым	чорнарабо́чай	чорнарабо́чым	чорнарабо́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чорнарабо́чы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чорнаруба́шачнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

чо́рнаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чо́рнаўскі	чо́рнаўская	чо́рнаўскае	чо́рнаўскія
Р.	чо́рнаўскага	чо́рнаўскай чо́рнаўскае	чо́рнаўскага	чо́рнаўскіх
Д.	чо́рнаўскаму	чо́рнаўскай	чо́рнаўскаму	чо́рнаўскім
В.	чо́рнаўскі (неадуш.) чо́рнаўскага (адуш.)	чо́рнаўскую	чо́рнаўскае	чо́рнаўскія (неадуш.) чо́рнаўскіх (адуш.)
Т.	чо́рнаўскім	чо́рнаўскай чо́рнаўскаю	чо́рнаўскім	чо́рнаўскімі
М.	чо́рнаўскім	чо́рнаўскай	чо́рнаўскім	чо́рнаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Чо́рнаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

чорнафігу́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чорнафігу́рны	чорнафігу́рная	чорнафігу́рнае	чорнафігу́рныя
Р.	чорнафігу́рнага	чорнафігу́рнай чорнафігу́рнае	чорнафігу́рнага	чорнафігу́рных
Д.	чорнафігу́рнаму	чорнафігу́рнай	чорнафігу́рнаму	чорнафігу́рным
В.	чорнафігу́рны (неадуш.) чорнафігу́рнага (адуш.)	чорнафігу́рную	чорнафігу́рнае	чорнафігу́рныя (неадуш.) чорнафігу́рных (адуш.)
Т.	чорнафігу́рным	чорнафігу́рнай чорнафігу́рнаю	чорнафігу́рным	чорнафігу́рнымі
М.	чорнафігу́рным	чорнафігу́рнай	чорнафігу́рным	чорнафігу́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum