рэпатрыя́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэпатрыя́нцкі |
рэпатрыя́нцкая |
рэпатрыя́нцкае |
рэпатрыя́нцкія |
| Р. |
рэпатрыя́нцкага |
рэпатрыя́нцкай
рэпатрыя́нцкае |
рэпатрыя́нцкага |
рэпатрыя́нцкіх |
| Д. |
рэпатрыя́нцкаму |
рэпатрыя́нцкай |
рэпатрыя́нцкаму |
рэпатрыя́нцкім |
| В. |
рэпатрыя́нцкі (неадуш.)
рэпатрыя́нцкага (адуш.) |
рэпатрыя́нцкую |
рэпатрыя́нцкае |
рэпатрыя́нцкія (неадуш.)
рэпатрыя́нцкіх (адуш.) |
| Т. |
рэпатрыя́нцкім |
рэпатрыя́нцкай
рэпатрыя́нцкаю |
рэпатрыя́нцкім |
рэпатрыя́нцкімі |
| М. |
рэпатрыя́нцкім |
рэпатрыя́нцкай |
рэпатрыя́нцкім |
рэпатрыя́нцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
рэпатрыяцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэпатрыяцы́йны |
рэпатрыяцы́йная |
рэпатрыяцы́йнае |
рэпатрыяцы́йныя |
| Р. |
рэпатрыяцы́йнага |
рэпатрыяцы́йнай
рэпатрыяцы́йнае |
рэпатрыяцы́йнага |
рэпатрыяцы́йных |
| Д. |
рэпатрыяцы́йнаму |
рэпатрыяцы́йнай |
рэпатрыяцы́йнаму |
рэпатрыяцы́йным |
| В. |
рэпатрыяцы́йны (неадуш.)
рэпатрыяцы́йнага (адуш.) |
рэпатрыяцы́йную |
рэпатрыяцы́йнае |
рэпатрыяцы́йныя (неадуш.)
рэпатрыяцы́йных (адуш.) |
| Т. |
рэпатрыяцы́йным |
рэпатрыяцы́йнай
рэпатрыяцы́йнаю |
рэпатрыяцы́йным |
рэпатрыяцы́йнымі |
| М. |
рэпатрыяцы́йным |
рэпатрыяцы́йнай |
рэпатрыяцы́йным |
рэпатрыяцы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
рэпатрыя́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэпатрыя́цыя |
| Р. |
рэпатрыя́цыі |
| Д. |
рэпатрыя́цыі |
| В. |
рэпатрыя́цыю |
| Т. |
рэпатрыя́цыяй
рэпатрыя́цыяю |
| М. |
рэпатрыя́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэ́пацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
рэ́паецца |
рэ́паюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
рэ́паўся |
рэ́паліся |
| ж. |
рэ́палася |
| н. |
рэ́палася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэпеле́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэпеле́нт |
| Р. |
рэпеле́нту |
| Д. |
рэпеле́нту |
| В. |
рэпеле́нт |
| Т. |
рэпеле́нтам |
| М. |
рэпеле́нце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
рэпеле́нты
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
рэпеле́нты |
| Р. |
рэпеле́нтаў |
| Д. |
рэпеле́нтам |
| В. |
рэпеле́нты |
| Т. |
рэпеле́нтамі |
| М. |
рэпеле́нтах |
Крыніцы:
tsbm1984.
рэпе́лер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэпе́лер |
рэпе́леры |
| Р. |
рэпе́лера |
рэпе́лераў |
| Д. |
рэпе́леру |
рэпе́лерам |
| В. |
рэпе́лер |
рэпе́леры |
| Т. |
рэпе́лерам |
рэпе́лерамі |
| М. |
рэпе́леры |
рэпе́лерах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Рэ́пеншчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Рэ́пеншчына |
| Р. |
Рэ́пеншчыны |
| Д. |
Рэ́пеншчыне |
| В. |
Рэ́пеншчыну |
| Т. |
Рэ́пеншчынай
Рэ́пеншчынаю |
| М. |
Рэ́пеншчыне |
рэ́пер
‘выканаўца рэпа’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэ́пер |
рэ́перы |
| Р. |
рэ́пера |
рэ́пераў |
| Д. |
рэ́перу |
рэ́перам |
| В. |
рэ́пера |
рэ́пераў |
| Т. |
рэ́перам |
рэ́перамі |
| М. |
рэперу |
рэ́перах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
рэ́пер
‘геадэзічны знак; сукупнасць вектараў; пункт на мясцовасці ці ў паветры’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэ́пер |
рэ́перы |
| Р. |
рэ́пера |
рэ́пераў |
| Д. |
рэ́перу |
рэ́перам |
| В. |
рэ́пер |
рэ́перы |
| Т. |
рэ́перам |
рэ́перамі |
| М. |
рэ́перы |
рэ́перах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.